Als je een camper hebt, dan wil je er ook mee weg!
Zelfs bij het “frisse” voorjaar van 2021 – in schril contrast met vorig jaar – zijn we zo optimistische dat we vertrekken als we maar enigszins denken dat het kan.
Vorig weekend (16-4) koersten we weer richting Ell (in Limburg op de hoogte van Weert): het ene campingnachtje daar een paar weken geleden, smaakte naar meer en we hadden zondag een afspraak in Echt, o.a. om in de Doort te gaan wandelen.
Het pakte goed uit: het weer was beter dan gevreesd en we reden een fietstocht naar het Leudal, waar we ook nog een wandeling maakten van tegen de 4 km. Een record waardoor ik verbetering zie komen in mijn conditie 😅.
Ook de wandeling in het Leudal, onderdeel van het bezoek bij Manon cs, was mooi en gezellig en toen we ook een een bijzonder gifgroen kikkertje zagen, was het feest helemaal compleet. Prima weekend!
Afgelopen weekend (23/4) begint op vrijdag met een bezoek aan Ina cs in Tuil. We zitten nauwelijks als ze voor ons al een betere camping aan het ritselen is aan het Betuwestrand, midden in het pitje (niks Lexmond, veel te ver van de mooie plekjes). Dat lukt en zo belanden we na een supergezellige visite op het Betuwestrand.
Omdat de zon flink is doorgebroken, besluiten we om maar meteen de middag goed te benutten en de westkant van de Betuwe af te fietsen. Wat is het toch een mooie omgeving daar, zeker nu met die ontluikende bloesem.
Aan het eind van de middag kunnen we nog lekker een paar uurtjes zon meepikken. De avond is koud en die brengen we dan ook binnen door.
Op zaterdag ziet het er minder florissant uit: er staat een fikse wind en de zon kan zich maar nauwelijks door het wolkendek gewrongen krijgen. ‘s Middags lukt dat helemaal niet meer, behalve dan tegen de avond. We zijn nog wel dapper genoeg om op het warmst van de dag de oostkant langs de Vecht af te fietsen en komen over het beroemde “appeldijkje” en – hoewel we verwacht hadden dat het dit weekend misschien wel filerijden zou worden – valt de drukte heel erg mee….en het is er sprookjesachtig mooi.
Ook nu moeten we tegen de avond al snel naar binnen en het kacheltje aan.
En dan is het vanochtend mis: Peter heeft bijna niet kunnen slapen van de rugpijn en weet nauwelijks uit bed te klauteren. Zijn gebruikelijke ochtendwandeling helpt voor geen meter en op deze manier zien we het niet zitten om hier te blijven.
Als de zon flink zou schijnen en het een graad of 10 warmer zou zijn, dan kon je daar nog over denken, maar nu het snerpend koud is en grauw en grijs, is er maar één keuze: we gaan naar huis.
Jammer, maar we hebben 2 mooie dagen gehad.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen!