Wadi Bani Khaled

“Shit!”
Ik schrik als ik dit naast me hoor…
”Ik ben mijn portemonnee vergeten.”
We zijn dan net in het dorp voor onze eindbestemming van die dag: Wadi Bani Khaled. We hebben wel een soort energiekoekje bij ons en water natuurlijk, maar om daar nu de hele middag op te moeten teren…. Bij de Wadi is een klein restaurantje en dat zagen we wel zitten voor een lichte lunch.

Gelukkig heb ik mijn pasjes wel bij me en zijn er in het dorp een paar pinautomaten. We wandelen wat heen en weer tussen die automaten, omdat ze het beide niet doen met mijn ING-pasje, dus moet er mijn creditcard aan te pas komen die natuurlijk nog in de auto ligt. Enfin, 20 minuten later zijn we weer “en route”.

De wadi verrast ons allebei. We hebben onderweg al een klein voorproefje gehad langs de kant van de weg, maar dit slaat alles. Er zijn op verschillende punten “zwempoelen” en hoe meer je klautert over supergladde stenen en een steile trap, hoe mooier de wadi die je tegenkomt. Natuurlijk willen we proberen die mooie te bereiken, maar na een flinke klauterpartij blokkeer ik toch als ik het begin van een aan het oog onttrokken trapje zie waarlangs we moeten afdalen. Je ziet namelijk alleen maar een afgrond….

Ik ga even op een steen zitten en kijk wat er gebeurt met de mensen die na ons komen. Bijna allemaal jonge mensen dalen op dat randje het trapje af, een enkeling na enige aarzeling.

Dan komt er een groepje ouderen aan, zo rond mijn leeftijd schat ik. Een dame loopt zelfs op crocs (dezelfde die ik thuis gebruik om te douchen, maar dat is niet belangrijk voor het verhaal) en zij loopt zonder vrees op het gat met het trapje af en  verdwijnt naar beneden. “Ja, maar als zij dat kan, dan kan ik dat toch zeker ook!” denk ik en tegen Peter die geduldig heeft zitten wachten op mij, zeg ik: “Ik ga het doen!”

Wat ben ik blij dat ik het gedaan heb. De beloning is geweldig. Een zwempoel en een stuk zwemwater tussen de rotsen. Zo schitterend mooi gelegen en zo fijn om te kunnen doen.
Wat een bofferds zijn we toch dat we dit allemaal mogen meemaken!