Maandag 2 oktober
En inderdaad, ook de tweede volle dag gebruiken we om een flink fietstochtje te maken.
We komen o.a. in de plaats Palavas les Flottes waar we met een lift naar de 11 verdieping gaan in de vuurtoren (een verbouwde watertoren) . Het uitzicht is mooi en het stadje zelf ziet er leuk uit met wat toeristische straatjes.
De terugweg wordt nog even moeilijk.
Peter wil over het onverharde, maar wel fietsbare 4 kanalenpad, midden door de lagunes, en ik wil dat niet omdat de VVV-dame ons verteld heeft dat het streng verboden is voor fietsers en dat je een boete kunt krijgen en er staat aan het begin ook nog eens een verbodsbord dat niets te raden overlaat. Als Peter ziet dat er toch een fietser vanaf komt, is hij niet meer te houden en belooft de boete te betalen mochten we bekeurd worden.
Op het eerste stuk vind ik het moeilijk om te genieten, want ik ben dan toch eigenlijk “het brave” meisje.
Halverwege komen we bij een draaibare brug en daar stikt het van de fietsers, want zij gaan, net als wij naar de kathedraal die daar op een eilandje staat: de cathedral lès-Maguelone. Ongelooflijk dat zo’n grote kerk op zo’n eilandje van niks staat.
Peter stelt nog voor om het laatste stuk (nog zo’n 10 kilometer) dan maar aan de overkant op het toegestane stuk af te leggen, maar nu vind ik dat we het moeten afmaken ook!
Het is lang, heel erg lang… en op het laatst ook saai, want eentonig. We komen nog wel een enkele fietser tegen en worden door een enkeling ingehaald.
Omdat we ‘s middags super lekker gegeten hebben (weer) hoeven we vanavond de deur niet meer uit en dat is maar goed ook, want we zijn best moe!
Morgen rijden we door naar Chateaurenard (iets onder Avignon).
3 oktober
Als we door Avignon rijden, komen we vlak langs de camping waar we vorig jaar stonden; weer leuk om te zien want we hebben daar goede herinneringen aan.
Als we even later door een ander stuk worden geleid door onze Garmin, vraag ik wel 2 keer aan Peter of dit echt de aangegeven route is. Hij bevestigt dat, maar begrijpt er eveneens niks van, want we rijden echt dwars door en middenin een woonwagenkamp; we rijden nog net niet bij de mensen naar binnen… Dat lijkt me niet echt fijn voor de bewoners daar, al die campers en caravans over hun terrein.
Als we eruit rijden, zigzaggend langs metershoge betonblokken, komen we bij het plaatselijke ziekenhuis uit en daarna zitten we weer op een min of meer normale route.
Garmin heeft ons wel goed door Avignon geloodst!
Als we rond het middaguur op de camping aankomen is de receptie gesloten, maar de eigenaar vertelt ons vanuit het keukenraam dat we maar een plaats moeten innemen en om 4 uur komen inschrijven.
Wat ons meteen opvalt, is de vriendelijkheid van de campingbewoners: we worden begroet en toegesproken (dat gebeurt niet zo vaak): leuk!
We vinden snel een plek, installeren ons en springen op de fiets om naar het dorp te gaan.
STOP….lekke achterband bij mijn fiets…
Ik denk ineens aan gisteren, op die lange, lange, verlaten, verboden 4-kanalenweg…. Oei, oei wat ben ik daar goed weggekomen!
Een achterband bij een elektrische fiets met achtermotor repareren, is geen simpel karweitje dat je fff zelf fixt, dus we moeten op zoek naar een fietsenmaker. Peter fietst naar het dorp en krijgt hulp van 2 politie-agenten: in Noves, een dorp 6 kilometer verderop, is een fietsenmaker. Een telefoontje van mij levert op dat we de fiets meteen kunnen brengen en dan wordt bekeken of zij hem kunnen repareren….
We zetten mijn fiets weer achterop de camper en ontkoppelen alles weer: op naar de fietsenmaker!
Zelden zulke vriendelijke ondernemers gezien in Frankrijk: ze gaan hem maken en morgen om 17.00 uur kan hij weer opgehaald worden.
Gelukkig, dat kost ons maar 1 dag en dan kunnen we overmorgen weer gaan toeren!
4 oktober
Van deze dag heb ik – begrijpelijk gezien het bovenstaande – weinig spannends te vertellen.
We keutelen wat rundum Hause en gaan zo even lekker naar het zwembad hier.
Om 17.00 halen we mijn fiets op: ik op Peters fiets en hij lopend en dan komen we weer beiden fietsend terug (als het goed is).