Vandaag staat in het teken van vervoer. Overmorgen gaan we met de bus naar Oman. Kaartjes voor die bus kunnen gekocht worden op het metrostation Abu Hail. Daar gaan we dus eerst naar toe. We kopen maar meteen een dagkaartje, want we zijn nog meer van plan. Met dat kaartje, zo laat de dame achter het loket weten, kunnen we ook gebruik maken van de bussen. Da’s mooi!
Het buskaartje voor Oman is verrassend eenvoudig te koop aan een desk in de hal van het metrostation. Het kost omgerekend € 9,00 p.p. voor een rit van ruim 4 uur naar het buurland. Even later zijn we ook weer voordelig uit: ons Indisch ontbijt kost € 4,50 (voor ons samen dan, inclusief een kop koffie en een kop thee).
Daarna is het klaar met de koopjes. De bus naar Miracle Garden blijkt niet betaald te kunnen worden met ons ov-pasje en er moet weer een ander ov-kaartje gekocht worden, waar we overigens wel weer mee in de metro kunnen reizen. Ja, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Het is een flink eind rijden met de bus.
Miracle garden spreekt voor zich als je de foto’s ziet. Een Disneypark vol met van planten en bloemen gevormde kastelen, huizen, dieren en Donald Duckfiguren. Geen pretpark met harde muziek, geen huilende of gillende kinderen. Alleen maar rustig genietende, veel fotograferende, bezoekers die de tijd nemen om lekker op een hangschommel te gaan zitten met het hele gezin of een ijsje te eten in een prieeltje. Mooi om te zien.
Na een paar uur houden we het voor gezien en gaan terug naar de stad. Daar nemen we de metro weer en stappen uit bij Dubai Mall; de grootste hier en dat zegt wat. Meer dan 1200 winkels, een paar bioscopen en er schijnt zelfs een schaatsbaan in te liggen.
Maar als je de metro uitstapt ben je nog lang niet in de Mall. Via ellenlange gangen vol met loopbanden word je geleid over snelwegen en kruispunten om na zo’n 20 minuten uiteindelijk de Mall in te lopen. Het is wel een mooie wandeling vanwege het uitzicht op de stad met zijn wolkenkrabbers.
We hebben al heel wat mooie winkelcentra gezien, Bluewater bij Londen b.v. en een aantal in Singapore, maar dit is zo groot …onvoorstelbaar. We zien er uiteindelijk maar een klein stuk van omdat we een terras met een schitterend uitzicht vinden voor een kop koffie die we lekker langzaam opdrinken.
Daarna lopen we naar beneden naar de brug die recht uitkijkt op de meer dan 800 meter hoge torenflat die daar staat. Als het donker wordt, zo rond 18.00 hier, dansen de fonteinen op muziek en wordt de toren prachtig uitgelicht.
Na al dat moois gaan we de wandeling naar de metro weer aan. Het gaat minder snel dan vanmiddag. Ik gebruik de loopband nu af en toe om echt alleen maar stil te staan en in de 2 metro’s die we daarna nog nemen is geen zitplaats te vinden.
We hebben onze dag goed besteed vandaag en de ov-kaartjes ook!