Gisterenavond heeft de boerin ons aangenaam verrast:
– een aperitiefje
– een eiergerecht met mimosakruimels als voorgerecht
– een soort kipperagout, worst, sla en gebakken aardappeltjes
– een vanille-chocolade-pudding als toetje
Ze heeft haar best gedaan voor ons.
‘s Nacht valt de stroom uit en als Peter de boel gaat inspecteren, blijkt dat de stekker uit de elektrapaal is! Een raadsel hoe dat kan.
Vandaag rijden we naar St-Emilion, het centrum van een beroemde wijnsoort.
Het is bloedheet als we aankomen en de receptie waar een kleine wachtrij is om aan te melden, ligt pal in de zon. We krijgen een plek aangewezen: een fijne plek maar ook niet veel schaduw: dat lossen we op met de tarp.
Peter gaat toch weer eens proberen te zwemmen (ik herinner me zijn gebibber van gisteren, na een duik in het ijskoude zwembad en blijf rustig “thuis”.)
Ik hoor hem na 5 minuten al weer aan komen “slipperen” en denk “Zie je wel…veel te koud!” Maar hij komt me halen, want er is een verwarmd zwembad met veel baden, zelfs een jacuzzi en rondom heel veel ligstoelen in de schaduw.
We boeken gelijk een nachtje bij en vinden bij de volgende bestemming ook een Yellow Village-camping; echt wel heerlijk met deze hitte.
De volgende morgen fietsen we al vroeg naar St. Emilion en slenteren rond in de gezellige, soms zeer steile, straten die voor het grootste gedeelte bestraat zijn met grote gladde klinkers. Vanaf het eerste uitzichtspunt zien we onder ons het plein liggen waar we gisteravond hebben gegeten bij Le Bouchon. Even verder komen we in een prachtige kerk, die we later via een binnenplaats met een moderne beschildering langs de achterkant weer binnenkomen.
Het toeristenbureau is niet open om 11.00 uur zoals aangekondigd en als we 10 minuten later nog eens proberen is dat wel het geval en staat er een wachrij in de brandende zon. Dat hebben we gisteren al gedaan en we houden niet zo van herhaling. We fietsen daarom rechtstreeks naar de startplaats van het toeristentreintje door de wijnvelden en kunnen daar regelen dat we vanmiddag om 17.00 uur meekunnen met “Option 2, avec visiter la cave et degustation”.
Peter rijdt nog “even” naar het volgende dorp voor een grote supermarkt, maar komt na een uurtje terug na een bezoek aan een kleine kruidenier en een soort landmarkwinkel met alle boodschappen én met asperges, ham en aardbeien. Dat wordt weer smullen vanavond.
De middag brengen we door op stretchers in het zwembad.
Tijdens de rondrit in het open treintje zitten we in de wagon voor buitenlanders met koptelefoons met Vlaamse uitleg. Lekker doorwaaien in de mooie wijnstreek met goede uitleg: wat wil je nog meer?
De rondleiding in de cave is interessant, de proeverij (1 glas met een klein scheutje wijn) matig en de St.-Emilionwijn, classification A, niet lekker genoeg om de goedkoopste fles te kopen (€ 37,—)
Wel een leuke manier om de dag af te sluiten.
De laatste dag hier (dinsdag 15/6) besteden we heel nuttig.
We gooien een was in de wasmachine, spannen een lijntje en een uurtje later ligt die weer in de kast. We eten thuis een aardappelsalade en daarna fiets ik naar het stadje voor een bezoek aan een dokter. ‘s Morgens heb ik wat Franse zinnen geknutseld waarin ik uitlegde dat ik waarschijnlijk een ontstoken teen heb ten gevolge van een ingescheurde teennagel en gebeld om een afspraak te maken: ik werd begrepen!
De huisartsenpraktijk blijkt verhuisd te zijn, maar zoiets staat dan weer niet op de website en is me ook niet verteld toen ik belde. Via heel wat omzwervingen en stops om te vragen waar de dokter woont, geeft de bakker mij uiteindelijk het verlossende woord: hier schuin aan de overkant bij de blauwe deur.
Als de dokter net zo deskundig is als aardig, dan komt het wel goed met mijn teen.
Veel alcohol (op de teen) overdag en ‘s nachts creme erop. Niet te veel zon, voet omhoog als het kan en een antibioticakuur. Veel drinken en gemakje houden.
Nou dat komt goed uit met dit weer!
Het waren fijne dagen hier in St.Emilion.
PS
’s Avonds wil ik het raam van de camper dichtdoen, maar dat lukt niet. Camperboek erbij: eerst helemaal openduwen en daarna kunt u het sluiten.
Helemaal openduwen lukt alleen als we samen met een stok de heg wegduwen, maar bij het dichtdoen voelen we weerstand en krijgen we hem niet dicht.
Dan maar open laten staan vannacht en hopen dat het morgen wel lukt als we een stukje verder weg van de heg gereden zijn….want wat doen we als het niet lukt?