Op dinsdag 20 juli rijden we naar Oviedo.
Gisteren hebben we niet veel gedaan in Cudillero: restje van de was, wat luieren en lezen, in het zwembad een paar baantjes getrokken en verder lekker niks.
Vandaag is andere koek. We starten in het museum in Cudillero waar schilderstukken te bezichtigen zijn van Goya, El Greco, een leerling van Rubens; kortom hier zijn we een dag langer voor gebleven want gisteren was het museum dicht.
Als we een kaartje kopen, begint de dame met de mededeling dat het kasteel niet open is en dat we alleen de tuin in kunnen wandelen waar een paar exposities zijn, o.a. over wandkleden. Daar zijn we NIET voor gebleven. Wij hebben uit haar relaas begrepen dat we nu niet de beroemde schilderijen kunnen zien en zijn heel teleurgesteld. Het kaartje kost evenveel als wanneer het kasteel wel open zou zijn en dat maakt mij nog bozer. € 18,— om in een tuin te wandelen……😡
Na een paar honderd meter laat ik, desgevraagd, mijn negatieve mood zakken en probeer te gaan genieten. Eerst ben ik nog niet onder de indruk van de tuin, maar dat verandert snel: het is een prachtige tuin. Je wordt via verbodsbordjes en rood/wit lint in een route gedwongen, maar daar krijg ik steeds meer begrip voor. Wat een schitterende wandeling door de goed aangelegde tuin zeg! We zien zelfs reuze-magnoliabomen en sequoia’s! Af en toe schakel ik mijn plant-snap in en kom daardoor zelfs Japanse sneeuwballen tegen😀.
Grootste verrassing is wel dat de schilderijen waarvoor we kwamen niet in het kasteel geëxposeerd worden, maar in een bijgebouwtje dat gewoon open is!
Missie geslaagd! Al met al zijn we 2 uur in het museum zoet geweest en ik heb me geen seconde verveeld.
We rijden tegen twaalf uur naar Oviedo.
Als we op de gratis camperplaats – midden in een woonwijk tegenover flats – aankomen, zien we dat alle plekken bezet zijn. We zetten den Duuk op het terreintje ernaast en trekken een parkeerkaart voor 1 dag; zien we vanavond wel of er een plekje is…
Als we het parkeerkaartje in de camper leggen, hoor ik een startgeluid en ja hoor: er rijdt een camper weg en wij hebben een plek voor vannacht. Das boffen, want dan heb je daar geen zorgen over vandaag.
We fietsen naar het mooie, gezellige centrum van Oviedo. We willen in ieder geval de kathedraal bezoeken en dat lukt, want het is helemaal niet druk. Wat een indrukwekkend gebouw weer en wat een pracht en praal, alleen al aan het hoofdaltaar. Wat is er door de eeuwen heen toch veel geld en werk besteed aan de kerken.
We slenteren wat door de binnenstad en komen bij een gezellig binnenpleintje terecht met life-muzikanten, die na de teleurstellende collecte zo snel vertrekken dat ik het niet eens in de gaten heb en ze staan 2 meter bij ons vandaan.
Peter bedenkt ineens dat we ook nog de twee preromaanse kerken kunnen gaan bezichtigen. Ze liggen een paar km. buiten de stad en we gaan er met de bus naar toe.
Eigenlijk heb ik genoeg gedaan voor vandaag, maar de rit morgen wordt een flinke en het is wel fijn als we er meteen mee kunnen beginnen.
Dus, we nemen de bus en kunnen met de laatste excursie langs de twee kerken mee wel alleen in het Spaans (waar we echt geen klap van verstaan), maar daar zijn we inmiddels aan gewend. Het zijn schitterende preromaanse kerkjes waar er in totaal maar zo’n 15 van zijn.
Als we terug naar de bushalte wandelen, rijdt de bus net voor ons neus weg (uurtje wachten dus, in het gras tegen een boompje om wat schaduw te pakken).
Als we terug in Oviedo komen, schrikken we even als we onze fietsen niet meer zien staan, maar die blijken we op een terras te hebben geparkeerd, dus er staat een tafeltje met gasten voor. Opgelucht fietsen we naar de camperplaats terug, slaan nog wat water in onderweg en eten een broodje in de buurt.
We hebben een hele mooie dag gehad in Oviedo!
Als we de dag erop wegrijden, ziet Peter dat zijn stuurtasje van de fiets foetsie is.
Wanneer het precies gepikt js, weten we niet. In de stad, gisteren of toch vannacht?
Geen idee. Gelukkig zat er niets waardevols in, maar jammer is het wel.