Valencia

Vrijdag 24 september
Als we naar Valencia gaan, lijkt het alsof we naar een slecht-weer-gebied rijden: we zien de bui hangen.
Niets is minder waar. De donkere lucht verdwijnt en de zon breekt er doorheen en hoe!

We zijn al rond het middaguur op de camperplaats, die in een saai dorp ligt op een soort industrieterrein. Er zijn een stuk of 40 plaatsen, 10 per rij. Het klinkt afschuwelijk, maar het is een superfijne camperplaats! Prima sanitair ook en de mensen die er komen, staan er meestal een paar dagen met hetzelfde doel: Valencia bezoeken. Er is veel contact met elkaar om ervaringen uit te wisselen.
Die middag verkennen we het dorp waar we zitten, maar dat hebben we in een kwartier gezien: niks aan! We nemen de metro naar Valencia!


Wat een mooie stad zeg! Ik gebruik het woord niet zo vaak voor een stad, maar ik vind het er gezellig. We stappen uit bij Colon en komen midden in het winkelgebied uit. Binnen 50 meter sta ik in een modezaak binnen en heb ik een broek, een shirtje en een bijpassend jackje in mijn handen. Het staat leuk en Peter is ook zo enthousiast dat hij me dit cadeau geeft. (Apart hoor, ik “shop” bijna nooit!)
We wandelen naar het grote plein met stadhuis, en daarna slenteren we nog wat verder, langs prachtige gebouwen, leuke steegjes en nog meer pleinen. Ik ga ze niet allemaal opnoemen, want dan krijgen we hier zo’n stadsgids te lezen. Neem maar van me aan dat we genieten!

Zaterdag 25 september
Onze camperplaats ligt ongeveer 10km. boven Valencia en er loopt een prima fietspad/-route naartoe. Vandaag dus op de fiets naar de grote stad.
Ons doel is om naar de centrale markthal te gaan. Na wat gekronkel door de oude binnenstad waarbij we diverse bruidsparen met familie moeten omzeilen, komen we waar we zijn willen. Schitterend gebouw, heel veel variëteiten op gebied van groenten en fruit, vis, kaas, noten: je kunt het zo gek niet opnoemen. Er is binnen maar één gelegenheid waar je aan een bar ook kunt zitten voor een hapje en een drankje, maar daar is de wachttijd 1 1/2 uur. Dat doen we dus niet.
We lopen naar de zijdenbeurs, waar we – gewapend met audioguides – eerst de buitenkant verkennen en daarna pas naar binnen gaan. We zijn er een flinke tijd mee bezig, maar het is de moeite waard.
We zijn blij met een plek op een terras aan de zijkant van de beurs waar het bovendien nog heerlijk lunchen is ook.
’s Middags rijden we via verschillende parken weer richting “huis”. Dan barst onderweg een flinke donderbui los. Het flitst enorm  en als het begint te regenen zijn we net bij een soort “fietserscafé” waar we kunnen schuilen.
Het klaart net voldoende tijd op om daarna droog “thuis” te komen, maar het dondert nog een flinke tijd na.
Het was een mooie dag.


Zondag 26 september.
We gaan wat later naar de stad (weer met de fiets), want we willen vanavond ergens blijven eten en gaan dan daarna met de fietsen de metro in, naar huis.
We fietsen een afwijkende route, waardoor we zeker een km. of 5 langs het strand naar Valencia kunnen rijden: een leuke route ook.
We komen uit bij het supermoderne deel van Valencia waar architecten zich hebben uitgeleefd in de ontwerpen van musea.
We kijken onze ogen uit: wat mooi hier (we moeten denken aan Marina Bay Sands in Singapore).
Via een parkstrook van wel meer dan 10 km. fietsen we naar het oudste gedeelte van de stad: dat deel waar we vorig jaar zouden slapen tijdens onze cursus Spaans daar. (Die ging toen natuurlijk niet door.) Wel leuk om even te zien waar dat geweest zou zijn.

En dan wordt het avond en gaan we op zoek naar een leuk Spaans restaurantje, op weg alvast, richting camping. Nou niets!
Uiteindelijk eten we in een dorp (na echt 5 x vragen aan locals, inclusief 2 politie-agenten –  waar we hier een restaurant kunnen vinden) op een plein bij een Oosters  eettentje: vietnamese loempiaatjes, frietjes, gebakken sardientjes en overheerlijke dumplings!  Dat was geenszins de bedoeling, maar dat is het leukst: die onverwachte dingen…
Na het eten fietsen we naar de metro en 4 haltes verder zijn we terug in ons dorp.


Maandag 27 september
Nog één keer stappen we op de fiets richting Valencia. We slenteren door een markthal in de multiculturele wijk Ruzafa in het zuiden van de stad en vinden een leuke lunchplek in een authentieke bar/restaurant: houten bankjes binnen en houten schotten tussen de tafels waardoor je het idee hebt dat je een eigen hokje hebt (zo’n beetje als in de poffertjeskraam op de kermis, vroeger). Het is er gezellig, we worden heel vriendelijk geholpen door de uitbater en de hapjes zijn heerlijk.
Het is inmiddels bloedheet geworden (meer dan 30 gr. ) en we fietsen naar Ocenanografic, het onderwaterwereldmuseum . In een woord: geweldig! We hebben er in Azië ook al een paar gezien, maar dit is echt de allermooiste.
Eigenlijk moet je er een hele dag voor uittrekken, maar na zo’n kleine 3 uur zijn we er ook wel klaar mee en fietsen we naar huis om lekker te gaan relaxen.
Morgen houden we een rustdag en gaan we alleen ‘s avonds naar Valencia (met de metro).

 

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

2 reacties op Valencia

Reacties zijn gesloten.