Tochtje landinwaarts in de Algarve

“Morgen wordt het stormachtig weer, jammer!” zegt de Duitse dame die met ons in het zwembad ligt.
Ik check het meteen: volgens mijn “Het weer in Monte Gordo” wordt het een stralend mooie dag. Daar houd ik me aan vast en terecht zo blijkt vandaag. Het is de mooiste dag tot nog toe, strakblauwe lucht, veel zon (boven de 30 gr.) met een (dat klopt) stevig windje en dat is maar goed ook.

 

 

We maken een autoritje landinwaarts tot in Alentejo met veel lange stops om van de zon en de omgeving te genieten. We rijden hele stukken door het prachtige landschap zonder ook maar één tegenligger en de plaatsjes waar we aanleggen, lijken haast uitgestorven. Soms letterlijk, want in een kerkje in Martim Longo waar we fresco’s uit de 16e eeuw willen zien, wordt een lijkkist binnen gedragen en gaat er een uitvaartsdienst plaatsvinden; ook op zondag hier. De overledene is een 81-jarige dorpsbewoner; zijn foto met beschrijving hangt op een bordje bij de ingang van het kerkje. We kunnen voor de dienst nog net even naar de 2 fresco’s kijken.

Het kasteel op de burcht in Mértola is wel gesloten op zondag, maar het terrein op de burcht erom heen is toegankelijk en biedt prachtige vergezichten over het dal en de rivier.
Het terrasje bij het restaurant waar we een lekker visje eten, wordt overkapt met
aan elkaar geknoopte, rafelige tafellakens of iets dergelijks in alle kleuren van de regenboog: het is een bont allegaartje, maar het eten smaakt er niet minder om.

We bezoeken ook de mesquita in Mértola: een oude moskee die verbouwd is tot een katholiek kerkje. Ernaast liggen resten van een islamitische nederzetting.

Rond 16.00 uur zijn we weer terug thuis waar we nog een paar uurtjes onderuit gaan op de strechtcher aan het zwembadje. Peter is dapper, maar ik vind het water te koud (eerlijk gezegd heb ik er nog geen teen ingestoken 😌).

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.