Terug in Singapore

“Zijn jullie moe?” “Nou, eerlijk gezegd, niet.”

We zijn vanochtend om 5 uur opgestaan om naar het vliegveld in Padang (West-Sumatra) te gaan. Van daaruit vliegen we naar Kuala Lumpur (Maleisië) en dan door naar Singapore.  Om 3 uur (het is een uurtje later daar) landen we daar en wachten Koen en Mas, die enthousiast staat te roepen en zwaaien, ons op.

Eenmaal thuis en wat verhalen verder, komt deze vraag ineens “Zijn jullie moe?” Na het misschien onverwachte antwoord komt de aap uit de mouw: eind van de middag is er een “Hash-hike”. Koen legt uit dat er in Singapore elke 14 dagen een avontuurlijke gezinswandeling is, telkens op een onverwachte plaats. De vorige keer, toen Koen dit fenomeen net ontdekt had en voor de eerste keer meedeed, is hij met de kids zelfs ondergronds gegaan, door oude afwateringsbuizen. “Of we zin hebben om over een uurtje mee te gaan.  De kinderen maken er wel een wedstrijdje van, maar gewoon lekker doorwandelen is ook prima: eigen tempo! Wel kleren aan die vuil mogen worden en dito schoenen, want het heeft veel geregend en vuil en nat worden hoort erbij…”

En zo lopen we – we zijn nog geen drie uur eerder hier geland – al weer in de jungle. De tocht is behoorlijk pittig, dat vinden ook Koen en Mas. Imke loopt voorop met vriendinnen en als wij aankomen, heeft zij de Taco al op en zit al aan het ijsje (de beloning voor alle kids, na afloop). Mas heeft de hele hike met opa gelopen en heeft hem op alle mogelijke manieren bijgestaan. Het laatste stuk zijn Koen en ik ook weer aangesloten en met zijn vieren komen we, net niet als laatsten, aan. Wat een geweldige tocht was dit weer en wat een mooie 14-daagse activiteit voor ouders en kinderen om het weekend af te sluiten.

Op mijn vraag aan Mas of zij al klaar zijn met de suprises antwoordt hij: “Ik zeg niks!” Nou, dan weet ik genoeg: dan moeten zij ook nog aan de knutsel, net als wij, morgen.