dinsdag, 3 september
Peter gaat ‘s morgens nog even op de fiets naar de Burcht in stadsdeel Buda (het deel aan de linkerzijde van de Donau). Het is even een flinke klim, maar het is er heel mooi, met veel doorkijkjes en het uitzicht is
de moiete waard. Er zijn nu al veel, vooral Aziatische, meisjes om een fotoshoot te maken.
Als Peter terug is, breken we op om wat verkoeling te gaan zoeken op het platteland, 30 km. verderop.
Camping Pap-Sziget is een oase na de stadscamping van Boedapest.
De geur alleen al: gras, bos, buiten. Zo fris! En wat een zee van ruimte hebben we hier onder de bomen.
We zijn net te laat bij het restaurant op de camping om te lunchen: jammer, want ze hebben een interessante menukaart, maar dat kan gebeuren. We vinden een alternatief 10 minuutjes fietsen, verderop langs de zij-arm van de Donau. Verder genieten we die middag van het campingleven, d.w.z. dat we de was in de machine doen en even later ophangen op het grote verrijdbare droogrek. Zo gepiept!
Verder doen we niet zoveel: boekje lezen, puzzeltje in de NRC maken, een spelletje Monopoly Deal en tegen half acht naar het camping restaurant om opnieuw ons geluk te gaan beproeven.
Als we de trap oplopen, zien we iets vreemds. Bovenaan wordt de toegang geblokkeerd door een paar stoelen. Wat blijkt? We zijn weer te laat…Nergens staan de openings- en sluitingstijden en zojuist heeft er nog een grote groep schoolkinderen zitten eten, maar net NU is het gesloten. RAARRRR….
Maar, we zijn niet voor een één gat te vangen. Peter fietst even naar de Spar en het probleem is al weer opgelost.
We spreken af dat we morgen voor 8 uur op de fiets zitten om naar het dorp te gaan. We hebben dan nog geen last van de warmte en andere toeristen en zien het dorp tot leven komen.Daar hebben we zin in.