Dag 1 in J- Boutique Hotel, gisteren geboekt.
Vanuit het Hotel Amatara (betekent dat misschien amateur?) kunnen we toch niet naar het busstation gebracht worden (was wel beloofd bij aankomst). Dat valt tegen omdat we erop gerekend hadden, maar een tuk-tuk is er snel en op het busstation worden we supergoed geholpen en na een half uurtje rijden we in een mini-van (luxe busje voor 12 personen) terug naar Korat. Dat moet omdat er vanaf hier geen openbaar vervoer naar Khon Kaen is.
Het reizen hier gaat toch zo gesmeerd, want ook op het busstation worden we door de dame aan het loket geboekt in een VIP-bus (echt een luxe dubbeldekker met fijne stoelen), worden we gedurende de wachttijd continu in de gaten gehouden en tegen de tijd dat de bus eraan komt naar het perron begeleid waar de bus 🚌 naar Khon Kaen vertrekt.
(De met plexiglas afgeschermde eethokjes op het station. Als je goed achteraan kijkt, zie je zelfs speciale hokjes voor islamieten.)
Hotel J-Boutique verrast ons: vriendelijke ontvangst; hulp bij de trap op; frisse moderne kamer én gratis fietsen 🚴🏼. Daar maken we meteen gebruik van om rond het meer te gaan fietsen. Het is mooi en relaxt: we zijn in ons element!
Dag 2 in Nadee 10 Resort
Nadee 10 Resort is een luxe hotel met zwembad waar we vandaag weinig aan hebben. In het zwembad komt geen zon en het waait er behoorlijk en dat is in deze tijd geen goede combinatie.
In de zon is het prima weer en we laten ons naar de 9 verdiepingen tellende stupa Phra Mahathat brengen.
De binnenkant is ook indrukwekkend. Er speelt zich op de begane grond heel wat af. Er kunnen weer veel offers gekocht en geofferd worden en er wordt flink wat hulp van Budha gevraagd of dankbaarheid betoond (dat kan ik aan de manier van lichaam en handen buigen niet zien.
(Op de rechter foto zie je een drietal meisjes die een gekleurd soort waxinelichtje hebben gekocht. Daarbij hoort een speciaal briefje dat ze eerst heel aandachtig lezen – wellicht is het een gebed, dat kan ook – waarna ze het waxinelichtje aansteken en te water laten in een groot soort ronde wasbak, waarin het water langzaam ronddraait en de waxinelichtjes meeneemt: bijzonder om te zien.)
We klauteren op ons gemak de etages van de stupa op. Soms maken we een ronde aan de buitenkant om te genieten van het uitzicht én de prachtige tekeningen, houtsnijwerken, luiken aan de buitenzijde van de tempelgalerij en soms slenteren we over de etage zelf waar ook zoveel moois te zien is. Ik noem b.v. de verzameling grote waaiers, waarmee de bedienden een hoogwaardigheidsbekleder koelte mee toe wuifden. Wat mij verbaasde, is dat die dingen loeizwaar zijn (arme bediende!). Ook zijn er weer de documentkasten te vinden zoals we in Ayutthaya in het museum zagen.
We wandelen langs het meer naar de bovenkant, waar we gisteren logeerden, en kijken bij een Chinese tempel naar een dansoefening met twee hoofddansers en een groep jongeren die samen met een trommelaar het ritme meeslaan met twee houten kegels. Als het nummer klaar is,- en dat duurt wel even – zijn de dansers keikapot en staan naar adem te snakken alsof ze een halve marathon gelopen hebben. Trouwens, morgen vindt er hier echt een marathon plaats in Khon Kaen, maar dan zijn wij al weer onderweg naar Mukdahan.
(Tijdens het wandelen kom je de vreemdste wezens tegen! Wat denk je bijvoorbeeld van de bazin van deze twee hondjes?)
Voor de tempel zien we een jongen die een tik-tok-opname staat te maken van zijn mooie vriendin.
Als ik ze vraag om voor ons een Grab (een Über in Thailand) te bellen die ons naar Ton Tann gaat brengen, stoppen ze meteen met filmen en regelen een taxi voor ons. Terwijl wij wachten, gaan ze verder met filmen. Maar, ze houden bij wanneer de Grab in aantocht is, verwijzen ons naar de overkant van de straat en pas dan wandelen ze door naar een nieuwe filmlocatie. Wat een lieve, behulpzame mensen ontmoeten wij hier.
Ton Tann is de grootste avondmarkt die ik ooit gezien heb, met een supergroot foodcourt en een TV- scherm van een meter of 20 x 30 en ik overdrijf echt niet! Er is een arena waar kinder-entertainment is, variërend van een soort koekhappen tot een optreden van de spice-girls in spé. Allemaal aan elkaar gepraat door Jochem van Gelder in de vorm van Paul de Leeuw: heel lief en geduldig met de kinderen.
We sluiten de dag af met een portie sushi 🍣 op de avondmarkt en een lekkere kop koffie in de bar van hotel Nadee10.