Phimai

Het eerste stuk van de reis naar Phimai leggen we weer per trein af. Het was nog wel ingewikkeld om in Pak Song weg te komen omdat het telefonische orakel aanvankelijk geen sjoege gaf, maar na een uurtje was ze toch wakker en ging ze voor ons aan de slag. Ze bood een taxi naar Phimai aan voor het driedubbele bedrag van dat wat we gelezen hadden: dat ging dus niet door. Dat we 2 dagen eerder vertrokken, begreep ze blijkbaar wel want om kwart voor negen hadden we de in-en uitcheck Thaise dame voor ons staan en werd onze tuktuk naar het station zelfs door haar betaald.

We kijken onze ogen weer uit op het station. Er zitten, hangen of lopen heel wat mensen op het station rond met veel bepakking bij zich die er niet uitziet als reisbepakking. Treinen komen er weinig voorbij en dat is maar goed ook want er wordt frequent overgestoken, dwars over de sporen heen. Hier vindt men alles goed! Soms komt er een langzaam rijdende goederentrein voorbij met een machinist die half buiten boord hangt en die dan van een beambte een schriftje aangereikt krijgt, er een handtekening o.i.d. inzet en het schriftje snel weer aan een tweede wachtende beambte teruggeeft. Als die 2e beambte ontbreekt (even naar de WC is b.v…..) dan gooit hij het schriftje gewoon op het spoor zodat het even later opgeraapt kan worden…

In de trein is het druk en behoorlijk warm. Er is geen airco en van de ventilatoren die er hangen, zijn er verschillende die niet in bedrijf zijn. Daar zit de Thai niet mee: hij gooit gewoon alle ramen tegen elkaar open. Dat geeft wel enigszins verkoeling, maar vooral windkracht 12!

De reis duurt iets meer dan een uur en is heel afwisselend. Elke 10 seconden komt er wel weer een verkoper voorbij (ik herken ze nu als de mensen op het perron) met van allerlei koopwaar. Het betreft natuurlijk vooral hapjes, servetjes en zakdoeken en dranken. Het meest wonderlijke vond ik nog de verkoopster die verse vis aanbood.

Het laatste stuk naar Phimai doen we met de taxi en Moon River Resort is een verademing. Persoonlijke ontvangst, grote kamer, lekkere stoeltjes op de veranda, mooi uitzicht en fietsen tot onze beschikking. Daar maken we meteen gebruik van: wat een vrijheid!

’s Avonds eten we bij Meegaan, een trendy gelegenheid die niet zou misstaan op IJburg en ook nog met lekker eten ook. Daarna belanden we op een Chinees feest met dito straattheater.

Heel tevreden wandelen we naar huis. Dat kan ik al weer aan met mijn gekwetste enkel: fijn!