Over Ostras, Huitres en oesters…

zo. 1/10
Eerst maar een paar foto’s om in de sfeer te komen:

L’Ampollo (Spanje). Vic la Gardiole (Frankrijk). Frontignan (Frankrijk)

Peter zegt net: “Ik heb de laatste week meer oesters gegeten dan in mijn hele leven daarvoor..” en dat klopt!
In het voorjaar zijn we oesters gaan eten in Yerseke (voor hem zo’n beetje de eerste keer dat hij er echt voor ging) en sindsdien begrijpt hij waarom ik er zo dol op ben!

Deze laatste week lopen we er steeds tegenaan: leuke, aparte, authentieke plekjes waar we oesters kunnen eten die als het ware nog maar net uit de zee gehaald zijn.
Hier in Zuid-Frankrijk is het helemaal mooi! Op het strand bij een verkooppunt (40 minuten voor sluitingstijd!) en vandaag (zondag 1 oktober) in een dorp van niks, Frontignan, bij een schuur met “terras” dat nog het meest doet denken aan een Pop-up-restaurantje in Vietnam (inclusief sanitair gedeelte).

(Linksboven worden de mosselen gekeurd; in het midden het “terras”; rechts het restaurant/privédeel.
Onderaan zie je het sanitairgedeelte, met links het toilet.)

Maar lekker!!!!!!

Het jonge stel dat naast ons zit, vertelt ons dat het heel bijzonder is dat we hier vandaag kunnen eten want het is de laatste dag! Hierna gaat het restaurant voor een hele lange periode dicht en kan er alleen aan de deur gekocht worden! Wat zijn we toch weer boffers.

De tocht ernaar toe is ook al zo bijzonder. We fietsen langs de lagunes en waren we gisteravond nog verrast dat we er een stuk of 10 in een kleine lagune zagen staan, hier worden we verrast met echt heel veel flamingo’s. Zo prachtig om te zien!

….we genieten…