Na een warm afscheid van Fred en Philippe van Lazy Republique op Koh Chang stappen we in de taxi bij Nick. Hij spreekt 3 woorden Engels en wij 2 woorden Thais, dus echte goede gesprekken hebben we niet onderweg.
Als we het eerste stukje afgelegd hebben naar de pier vraagt hij via Google Translate of we bang geweest zijn. Ik probeer uit te vissen waarvan: bergje op, bergje af? de haarspeldbochten? Nee hoor, wij zijn niet bang geweest.
Dan komt het tweede scherm.
Verbaasd lees ik wat er staat. Is dit een grap, zoals Peter vermoedt; of is Nick gewoon heel eerlijk en naïef? Wil hij zich alvast indekken voor als deze rit niet goed afloopt? Echt geruststellend is het niet… maar ik ben niet bang geweest op het eerste stuk, dat ging heel erg goed, dus ik laat me nu ook maar niet bang maken.
Dat het een grapje was, geloof ik ook niet want de rest van de ruim 5 uur durende reis is er geen grapje meer gemaakt door Nick!
Tegen 4 uur stappen we uit bij Stork Promotional Products. Stijn staat meteen buiten en wat een bijzonder weerzien, na 16 jaar! Onze oud-student van het Economisch Lyceum Eindhoven, een echte Handelstudent. Ruwe bolster, blanke pit. Nu is hij getrouwd met Paint en samen hebben ze een eigen productiebedrijf in promotionele producten. Kleding, vlaggen, biercoolers met design, foto en/of logo al naargelang de wens van de opdrachtgever. Zij werken het idee uit, maken de T-shirts en jacks allemaal zelf en ook het bedrukken met geavanceerde lasertechniek doen ze in eigen beheer.
Trots geeft Stijn ons een rondleiding en geeft uitleg over naaimachines, over een snijmachine die uit China moest komen en over de hobbels die hij als buitenlandse ondernemer tegenkomt en overwint. Petje af!
Het reizen en het werken en leven in Thailand hebben Stijn volwassen gemaakt: hij is een ondernemer pur sang met idealen. Niet over vette winsten, maar over een goed leven voor hem en zijn medewerkers. In al zijn ideeën en uitspraken zit nuance.
”Dat heeft Peter Raaijmakers destijds al eens tegen me gezegd: spring er nou niet als een leeuw in, als je iets vindt of wilt! Breng het nou eens wat genuanceerder.”
Kijk, daarom is werken in het onderwijs nou zo mooi!
’s Avonds gaan we uit eten (bbq’en) met Stijn, Paint en haar zoontje Kait, waarna Stijn ons naar Hotel Centerpoint brengt. Hij wil het hotel nog wel even van binnen bekijken. En zo staan we even later op het dakterras van de 22 verdieping uit te kijken over Pattaya. We drinken samen nog wat in de lounge en dan nemen we afscheid. Wat was het leuk om Stijn hier te zien.
Cadeautje van Stijn: biercoolers met onze foto’s erop. Wij traden toen voor onze studenten op in The Royal Oak in Londen: You’re the one that I want…oe, oe, oe!