Muscat

We hebben de busreis goed doorstaan en iedere chauffeur, zowel van de lange trip als van de stadsdienst , is zeer behulpzaam geweest. De eerste zette ons zowat persoonlijk op de juiste buslijn, lijn 4 net als thuis en zo voelt het ook want de bus ziet er precies hetzelfde uit. De chauffeur van lijn 4 legt uitgebreid uit wat een kaartje kost, laat elk biljet dat hij teruggeeft nog eens extra bekijken door Peter en waarschuwt ons als we voor het hotel stoppen. Perfect.

Op het terras bij het restaurant van de buren proberen we een klein hapje te eten en dat lukt. Ook ‘s avonds leggen we daar nog even aan. We hebben dan al weer een klein rondje door de souk gelopen en op de boulevard geslenterd waar gelukkig veel bankjes staan. We komen langzaam op kracht.


(Het jacht van de sultan ligt pal tegenover ons hotel)

Als we ‘s morgens willen oversteken naar de bushalte, rijdt de 4 net voor onze neus weg. Een buitenkansje voor de taxichauffeur die daar op voorbereid is. Hij probeert  ons een ritje te verkopen, wat niet lukt. Wel raken we gezellig met hem aan de babbel. Dan komt er een Russisch jong echtpaar met een klein manneke aan. De chauffeur zegt dat hij ons gesprek even moet onderbreken voor een verkoopgesprek met hen. Het echtpaar heeft ook geen trek in zijn diensten, maar laat dat op iets minder vriendelijke manier weten. De chauffeur komt terug naar ons. “Arrogant people”, zegt hij en vervolgens kletst hij gezellig met ons verder en krijgen we diverse aanwijzingen voor de looproutes die we moeten volgen als we de bus zijn uitgestapt. We gaan vandaag naar de grote Moskee en naar het Operahouse.

In de bussen is het voorste gedeelte in principe gereserveerd voor dames en gezinnen. Als er geen dames met/zonder kinderen zijn, dan gaan daar ook wel heren zitten, zeker als het wat drukker is. De bus stopt bij een halte waar dames staan te wachten. Vooraan zitten heren op de bankjes. De chauffeur komt achter het stuur vandaan en vraagt de heren naar achteren te gaan en plaats te maken voor de dames. Dan doen ze meteen. Pas dan opent de chauffeur de deur en kunnen de dames instappen. Er zijn zitplaatsen genoeg voor de dames, maar een van hen is kennelijk niet tevreden omdat er in “haar” groepje van 4 stoelen toch een man zit. Ze beklaagt zich hierover op luide toon. Dat wordt de chauffeur toch te gortig en hij komt weer achter het stuur vandaan en er ontstaat een flinke discussie. De betreffende man bemoeit zich er totaal niet mee en blijft stoïcijns zitten. In stilte bewonder ik hem….zijn de dames nou helemaal ?…. (misschien kon hij het niet eens lezen😂).


 

 

 

 

 

 

De grote moskee is echt een bezoek waard, in één woord: schitterend!


Een paar weetjes. De kroonluchters (de zwaarste weegt 8.000 kg.) zijn alle gemaakt van Swarowski-kristal en het tapijt in de grote mannenzaal is het grootste ter wereld. NB In de vrouwenruimte ligt geen enkel tapijt en ik heb er niet één foto gemaakt. Misschien dat de dames daarom hun priority-plaats in de bus zo met hand en tand verdedigen, denk ik naderhand.

Na afloop worden we bij de uitgang ook nog uitgenodigd voor een gratis koffie of thee, waarbij volle schalen dadels op een karretje rondgaan. Voor wie er ontvankelijk voor is, loopt er ook nog een marketingmedewerkster rond die de gasten warm onthaalt met erg vriendelijke en stichtelijke woorden. Peter vindt haar heel warm en authentiek overkomen.
Daarna gaan we met de bus naar het Operahouse. Eerst een flink stukje terug naar de bushalte, want die plaatsen ze hier nou net NIET bij de highlights maar een flink stuk ervan af. We worden weer gewaarschuwd door de chauffeur als we moeten uitstappen en hij wijst behulpzaam de looprichting aan. Hadden we nu maar beter rondgekeken en de goede raad van de taxichauffeur van ‘s morgens in gedachten gehad. Op de terugweg blijkt namelijk dat er achter ons op veel kortere afstand ook loopbrug lag. We moeten nu stukken verder doorlopen naar een viaduct en dan weer terug.
Wat zijn we dankbaar voor het terras bij ingang 1 (bij ingang 2 worden we doorgestuurd: “Dit is niet de goede ingang, u moet doorlopen tot ingang 1). En wat hebben we gesmuld van de uitstekend bereide pasta! Zo fijn om dit allemaal weer te kunnen doen, dat de energie weer terug is!

Dan melden we ons bij het ticketoffice van het Operahouse (wij zijn dan al door de beveiligingsscan gegaan): vandaag geen rondleiding door de grote zaal.
Ik ga nog eens vragen of we het wel goed begrepen hebben en zo ja, waarom dat dan zo is. Dan blijkt dat er vandaag repetities zijn van een Frans gezelschap. Ik zeg dat ik erg teleurgesteld ben en dan komt er opeens een vrouwelijke gids aan en wordt er gezegd dat we zo mee naar binnen kunnen, maar alleen vanaf de tweede ring de zaal in mogen kijken. Prima toch!


Ik vind het een indrukwekkend gebouw met een prachtige zaal. Bij elke plaats zit een vertaalbox: Arabisch en Engels. Achterop het toneel, nu onzichtbaar, staat een gigantisch groot orgel. Toneeltechnisch kan er ook van alles. Zo kunnen de 2 voorste hangbalkons naar achteren geschoven worden zodat het toneel breder bespeelbaar is.
We hebben weer veel beleefd vandaag: top!

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.