“Kent u dat ook? Zo’n week?”

(…en het is pas woensdagochtend)

Maandag

• Ik vergeet een bridge-maatje op te halen (was ook vergeten om het in mijn agenda te zetten), maar uiteindelijk zijn we maar 10 minuten te laat voor een gezamenlijke lunchafspraak.
• Bij het serveren van de soep wordt er een glas wijn rode wijn omgestoten: brood nat, spetters op kleding en een smerig tafelkleedje dat niet verschoond wordt.
• Bij het bridgen krijgen mijn maat en ik de hele middag flutkaarten en als we dan eindelijk iets fatsoenlijks krijgen, verpruts ik ook nog de kans om een klein succesje te behalen.
• Er wordt ‘s avonds een pakje bezorgd door Bolcom. Het is alleen niet de bestelde dasboardsteun voor een Garmin (paar tientjes) maar de Garmin zelf (driehonderd euro!) en die hebben we al net gekocht. Het doosje waar ik hem uithaal, zat trouwens ook niet dicht. Morgenochtend vroeg eerst maar weer retourneren, want we moeten op tijd naar de Hotelbeurs in Amsterdam.
• Mijn pedicure, die ‘s avonds om 21.00 uur zou komen, blijkt me vergeten te zijn. Ik bel ze en we maken een nieuwe afspraak.
• En, ik vergeet een verjaardag die ik echt niet vergeten wil. (Dat ontdek ik morgen.)

Dinsdag

• 9.15 uur. We starten de reis naar Amsterdam Rai

• 3 x naar bushalte gelopen, om de hoek, maar toch! meest recente info zei steeds dat de bus kwam: niet dus… er wordt weer gestaakt
• Fietsen dan maar naar t station: batterij zo goed als leeg, nog 1 piefje: we gokken erop: meteen onderweg al spijt: de fiets is niet vooruit te branden….
• Trein is op tijd, maar in den Bosch wordt omgeroepen dat we moeten uitstappen; om onverklaarbare reden rijdt deze trein terug naar Eindhoven.

Eruit dus en de aansluiting naar Amsterdam zien te vinden: geen enkele info, noch op borden, noch life (ik mis Azië….🥴).
Peter overweegt serieus om niet meer verder te gaan: hij is er wel klaar mee.
Ik stel wat bedenktijd voor.

Na 10 minuten is de aansluiting naar Amstel er; waarna we overstappen op de metro naar de Rai.
We komen daar om 12.50 uur aan. We zijn dan dik 3 1/2 uur “en route”.
Stervenskoud op de fiets en op alle winderige stations waar geen enkele beschutting is…

• We brengen de jassen naar de garderobe € 2,00 per jas en als hij zijn tasje ook mee wil geven op het haakje wordt dat geweigerd: tassen apart! € 4,—
  Dan flipt hij uit tegen de garderobe-dame….en beent weg naar de toiletten. Ik leg uit dat we al erg lang onderweg zijn met de nodige hindernissen; ik weet niet of het iets vergoelijkt, maar het klinkt wel aardig.

Op de beurs is het lekker warm. Er wordt van Peter een cartoon gemaakt (ik denk dat niemand hem erin zal herkennen, ik tenminste niet!) en er wordt een polaroid foto van ons tweetjes gemaakt die – zo blijkt iets later als we mogen kijken – totaal mislukt is.

Voor de doelgroep die ruim aanwezig is deze eerste beursdag, is er veel te zien en te beleven, o.a de presentatie van Mieke en Vincent!

Na de presentatie gaan we daar lunchen (La Place, aansluiten in de rij, 6 euro voor een sapje, 7 of 8 euro voor een broodje).

En terug….

Op de terugweg hebben we niet echt problemen, maar 

   – de eerste klas waar we voor bijbetaald hebben, zit barstensvol (ik heb er nog nooit controle gezien en de reizigers die daar zitten lijken me niet echt van het soort dat bijbetaalt voor een eerste-klas zeteltje);

• we zien treinen op stations met “sorry, buiten dienst”;
• er wordt voortdurend omgeroepen dat er treinen uitvallen en/of te laat zijn (dat hoor ik tenminste als het verstaanbaar is).

Mijn fiets is weer niet vooruit te krijgen, hoewel hij nog steeds niet aangeeft dat hij leeg is. We ruilen van fiets en Peter trapt hem naar huis, steeds langzamer ook, want er komt geen enkele ondersteuning meer.
Als we thuis komen, kunnen we geen pap meer zeggen.
Onze hulp (mijn steun en toeverlaat) appt dat ze de afspraak voor morgen wil verzetten. Gelukkig komt ze later deze week.

Van zo’n dag word ik veel moeier dan van 6 weken door Azië reizen.

En dan is het pas dinsdagavond.

Maar:

• we zijn niet verregend;
• de zon schijnt;
• in het weekend gaan we de camperbus uit de winterstalling halen (voorpret en vooruitzicht op zonnige zuiden, zomer, zalig!);
• en, ik heb mijn laatste aquarel ingeleverd van de eerste cursus ”Klaar voor kleur”.