De laatste dag in Georgetown (Maleisië) verkennen we het eiland op de brommer. “Happy” – de plaatselijke verhuurder – haalt ons op met zijn brommer en lijkt allesbehalve “happy”. Het is, zo horen wij later van onze host, een lonely ranger maar wel een goeie gast. Op mij komt hij over als een zorgelijke knorrepot. Hij legt alles 10 x uit en hij heeft maar één belang: zijn brommertjes moeten heel terug komen. Nou, dat lukt gelukkig!
Het is een leuk tochtje, waarop we leuke mensen ontmoeten. Een Engels echtpaar dat 13 jr. geleden geëmigreerd is (zij blijken als wij weggaan onze thee te hebben betaald) en een familie die ons tijdens een stop vanwege een klein buitje, rijkelijk trakteert op doerians (de beruchte stinkvrucht in Azië, die geen enkel hotel in mag worden gebracht). Heerlijk!
Het is een mooie laatste dag hier.
En nu zitten we op ons terras op het mooie resort Deli river in Medan, op Sumatra. Gisteren hebben we in het zwembad gelegen en plannen gemaakt voor de komende 5 dagen. ’s Avonds is er een gigantisch grote onweersbui met bliksems die op een paar meter afstand lijken in te slaan en donderklappen waar ik haast weer van onder de tafel lig (ik haat dat!). Maar ja, ook dit hoort erbij en vandaag is het weer stralend weer!
We regelen ’s morgens met Tri Jaya tours, het reisbureau van de eigenaresse van Deli river de komende 5 dagen: we gaan met een eigen chauffeur/gids toeren naar de Orang Utans, naar het vulkaangebied en uiteindelijk worden we naar het Tobameer gebracht. Alles wordt geregeld t/m de accommodaties waar we zullen verblijven en zoals het eruit ziet moet het een heel bijzonder stuk worden van onze reis. Wat heb ik daar zin in!
Vanmiddag zijn we nog een paar uurtjes naar Medan geweest, een miljoenenstad (>3 miljoen inwoners). De Grabs (= gelijk aan de Über in Nederland) worstelen zich behendig door het verkeer dat hier werkelijk een gekkenhuis is. Alles rijdt door elkaar en tegen elkaar in. Het lijkt me levensgevaarlijk, maar er gebeurt niets akeligs onderweg. Iedereen hier heeft van baby-af-aan op de brommer gezeten en er later zelf mee gereden en weet niet beter…. Maar ik hou geregeld mijn hart vast. De auto’s passeren elkaar op de millimeter!😫😱 We wandelen van het Vrijheidsplein (met veel Nederlandse gebouwen) naar het paleis van de sultan, waarvan alleen de benedenhal te zien is en die wordt bevolkt door Indonesiërs die zich in traditionele kleding (daar verkrijgbaar) hebben gestoken om zich in allerlei standjes en formaties te (laten) fotograferen en omdat we – zoals bijna voortdurend deze reis – de enige Europeanen zijn, worden we nogal eens gevraagd of wij op hun foto willen staan/zitten. En, natuurlijk doen we dat. Er wordt ook regelmatig geprobeerd om met ons een gesprekje aan te knopen, vooral door jonge mensen die op die manier hun Engels oefenen: ze glunderen van oor tot oor bij een compliment.
De Nederlandse gebouwen.
De Chinese Mansion.
Het paleis van de sultan.
Op weg hier naartoe hebben we ook nog een Chinese Mansion bezocht. Die was minder luxueus dan die in Georgetown, maar heel mooi in zijn eenvoud en een heerlijk rustige onderbreking van de wandeling over opgebroken stoepen, staten en toeterend verkeer.
Het is weer heerlijk om terug te zijn in Deli river en op ons terras een biertje te drinken. Al hoor ik in de verte alweer een Moskee en zal de gebedsoproep hier zo dadelijk ook weer wel van alle kanten losbarsten (het enige minpunt op dit resort, want deze Imams kennen maar één standje van de geluidsknop: knetterhard!)
Op naar het oerwoud!
4 reacties op Georgetown en nu in Medan (Sumatra)