Gelukt: mijn site werkt weer!

Sarajevo (Bosnië)

Vrijdag 23 juni

Als we -net na de middag- de camper hebben gezet op Camperplaats Sarajevo (!), besluiten we – hoewel het op zijn bloedheetst is – om toch nú al de stad te gaan verkennen. (Vraag me niet waarom, morgen hebben we ook nog een dag, maar ja….). We moeten daarvoor de trein van 1 uur nemen, maar we fietsen naar de halte, en het lukt ons prima!

We hebben echter 2 dingen schromelijk onderschat:

de (loop-)afstanden in de stad
de temperatuur, en wat die doet met eens mens….

Het Centraal station Sarajevo ziet er ongeveer uit als het station Strijp S.: het is weliswaar veel groter, maar er stoppen veel minder treinen én je vindt er bijna geen passsagiers: je weet niet wat je ziet….

We “wandelen” naar het beoogde oude gedeelte van de stad hoewel dit compleet aan het andere eind ligt. We moeten dan ook geregeld een stop inbouwen: voor een lichte lunch, voor een extra drankje en voor nog een extra drankje…..

We zien lelijke gebouwen, mooie gebouwen, kogelgaten….

Het is een bijondere stad met een afschuwelijke geschiedenis…. Vooral die vanaf 1992 is weerzinwekkend….. Wat kunnen buren elkaar toch aandoen… en wat erger is: blijkens de jongste geschiedenis hebben we niets geleerd….

We bezoeken een oorlogsmuseum (ik word er verdrietig en pessimistisch van) en een moslimwijk met zijn moskees en gezellig plein.

We gaan met de bus terug naar het station en lakken daar weer de trein….

‘s Avonds wil ik de ellende wegspoelen met een alcoholisch drankje bij het eten, maar dat lukt niet: hier is alles halal!

Zaterdag 24 juni

Peter gaat nog een dag de stad in, maar ik houd het voor gezien en ga lekker schilderen vandaag. Ik ben met een nieuwe on-line cursus gestart, maar ik heb nog geen kwast in mijn hand gehad. Mooie tijdsbesteding voor vandaag.

Het weer is 15(!) graden kouder dan gisteren: 20 graden, maar voor Peter prima wandelweer. Door de tocht van gisteren “kent” hij de stad een beetje beter en loopt nu relaxter en toch veel sneller en meer, door de stad. Hij “ziet” meer en dat blijkt ook uit zijn foto’s.

De terugtocht is een ingewikkelde: de trein valt om onverklaarbare reden uit (of het moet zijn omdat er een gay-parade gepland is die dag) Heel bijzonder vinden wij dat: dit is bepaald geen Nederland. Peter moet dus de alternatieve middelen nemen: bus, tram en uiteindelijk weer bus, maar toch is hij uiteindelijk binnen een uur weer op de camping > 20.000 stappen verder……