“Een mens kan wat meemaken” schreef ik vorig jaar toen we met onze Duuk door Limburg ”camperden”. We hadden kou; we hadden te maken met wegopbrekingen; omwegen,
coronakoffie – to – go en we waren elkaar zelfs even kwijt geraakt….
Hoe anders is het nu?
We zijn niet aan het camperen; onze Duuk staat nog in de winterstalling en we hebben het hier thuis niet koud al proberen we de thermostaat af en toe een graadje lager te zetten (barre tijden, immers. Energie- en Oekraïnecrises …)
Wegopbrekingen en omwegen zijn er meer dan genoeg hier in Eindhoven en we maken graag omweggetjes. Zo zijn we vorige week drie dagen in/om Doetinchem geweest: Peter liep 3 stukken van deel 2 van het Pieterpad (van Vorden tot Millingen, ongeveer 60 km) en ik zorgde voor de logistiek (wegbrengen/ophalen) en genoot intussen van mijn vrije tijd tijdens die drie zomerse dagen 🌞📖🎨
En daarna…
Peter geveld door corona. Het virus is inmiddels niet meer levensbedreigend en we zijn dubbelgeboosterd: het komt dus wel goed.
Ik ben (3/4 dagen later) nog steeds negatief (dat schijnt wel eens vaker voor te komen, maar nu ben ik er echt heel blij mee😉) en we zijn elkaar weer even kwijt…zelfs hier in huis.