Een goed begin, is het halve werk

Vrijdag 29-12-23

(en zaterdag 30-12-23)

De avond voor vertrek zijn we bij Maud in Amsterdam: alvast lekker dicht bij Schiphol waar we morgen om 12.55 vertrekken naar VIetnam. 

De treinreis verloopt smooth, op tijd, rechtstreeks, klasse 1 met een heerlijke winterthee voor € 1,-  Om met Marcel van Roosmalen te spreken: “ 

Dank je wel, Wouter Koolmees!”

Het is een hele gezellige avond met 30 seconds (heel leerzaam: de hoofdstad van Kopenhagen = Helsinki (in één keer goed geraden!) en Rummikub.

Als we aan het ontbijt zitten, maakt Maud ons erop attent dat we kunnen checken of het vliegtuig op tijd vertrekt en – inderdaad: er wordt nu een nieuwe (verlate) vertrektijd aangegeven: 14.45 uur.

Nou, dan hebben we nog tijd voor een wandeling (Peter) en een bezoek aan de Action om wat aquarelspulletjes te kopen die ik vergat in de koffer te stoppen.

Dat lukt allemaal en om 11.30 uur rijdt Maud ons naar Schiphol en – zoals verwacht loopt alles anders – ze mist de afslag (nog nooit eerder gebeurd en ze heeft al heel wat taxiritjes naar Schiphol afgelegd). Na een flinke ronde om het vliegveld, worden we om even over 12.00 uur precies voor de goede ingang afgezet en uitgezwaaid.

We lopen naar de incheckbalie van Qatar waar we te horen krijgen dat de balie al gesloten is: we zijn te laat! Hè? 
Ons vliegtuig heeft toch vertraging? “Ja,dat klopt, maar de inchecktijd is onveranderd gebleven en die is dus voorbij. U kunt niet meer met deze vlucht mee…..”

En nu?

“ Loopt u even naar die balie dáár, dan kunt u wellicht overgeboekt worden naar de volgende (en laatste) vlucht voor vandaag, die gaat om 15.15 uur.”

We haasten ons naar de aangewezen balie waar een eerste gsprekje met een servicedesk-medewerker oplevert dat die mogelijkheid bestaat en dat we even moeten aansluiten in de korte rij.

Dit wachten duurt behoorlijk lang (meer dan een half uur) omdat de computers allerlei storingen vertonen en niet juist “connecten”.

Peter is intussen behoorlijk zenuwachtig geworden van de hele toestand, ook al omdat de dame voor hem, hem omstandig deelgenoot maakt van haar lange wachttijd en het feit dat ze moet bijbetalen voor te veel bagage.

De sfeer is wel eens gezelliger geweest bij vertrek…..

Dan zijn we aan de beurt en de “triage” medewerker informeert de baliemedewerker wat ons is overkomen en dat we graag doorgeboekt worden naar de vlucht van 15.15 uur.

Er worden wat gegevens van onze paspoorten en boekingsnummer ingetypt en dan komt het verlossende woord: “Dat kan” … ! 

En vijf seconden later, als we net gerustgesteld en relaxed zijn, ….

” ….dat is het dan € 452,50……….x 2 (!) …. € 905,—- “

😰

Het enige alternatief is gokken op “morgen”, maar dan kan het ook duurder zijn…

“Tja.., doe maar”……

Een kwartiertje later staan we weer in de rij om in te checken als ik de medewerker van een uur eerder: (“U bent te laat om in te checken …” ) voor de zekerheid vraag of we nu in de goede rij staan en of het allemaal OK is en die zegt: “Kom maar hier, dan laat ik je inchecken bij de de business class”, waardoor we een enorme rij kunnen “skippen”en waardoor we (hoewel het ook daar weer lang duurt ivm “connectie-problemen”, ) hele goede plekken krijgen met super veel beenruimte voor Peter en beloofd wordt dat onze verbinding in Qatar nog heel goed kan verlopen (de bagage wordt meteen in het goede vliegtuig maar Hanoi gezet daar!)

We zitten dus prima, (rode) wijn in overvloed, gezellige buurvouw uit Nijmegen (haar gezin zit 20 rijen verder achter haar) die naar haar Marokkaanse boers in Dubai gaat en super lekker eten ook nog! 

Ja, en dan krijg ik ondanks een tegenslagje hier en daar, toch weer een heerlijk vakantiegevoel!

Wij zijn inmiddels in Qatar, in afwachting van het vliegtuig naar Hanoi!

En dat gaat goed! Om 13.00 uur checken we in in het hotel, nadat we zijn opgehaald door de vliegveldservice. 

Het is een kleine kamer, wel netjes overigens, en erg basic, maar het grote voordeel is dat we midden in het pitje zitten. D.w.z. op 100 meter van het oude centrum en 300 meter van “Beerstreet” en andere “places to be” én daarmee zitten we met oudjaar dus ook heel dichtbij het feestgedruis.

Eerst lunchen we even en dan gaan we toch een paar uurtjes pitten, want dat is er vannacht niet echt van gekomen.

Na de powernap wandelen we naar “Beerstreet” en genieten op het terras (eigenlijk gewoon de stoep en een stuk rijweg) van alles wat daar voorbijkomt en wat er gebeurt. Het eerste vuurwerk is b.v. vanavond al spontaan afgestoken bij “Beerstreet. Er is heel veel te doen op straat, rond het meer. Er wordt gedanst, gezongen, muziek gemaakt, er worden blokkentorens gebouwd, kinderen verven beeldjes en er zijn stalletjes waar mensen de zojuist gekleide beeldjes op een stok verkopen. Ongemerkt lopen we het hele meer rond, zodat de stappenteller ineens op 13.390 staat! Dat is heel mooi voor mij. 

Dit is dag 1  (en 2) nog maar……wordt vervolgd…..🤭😊