Wo 17 mei
Wij hebben een heerlijke, rustige ochtend. De eerste niet-reisdag sinds zaterdag.
Peter maakt een wandeling langs de boulevard en ik lummel wat rond.
Tegen 11 uur stappen we op de fiets: we gaan naar Casa Antonelli, het hotel van Sergio, voor een bezichtiging van het hotel en een kopje koffie.
Het hotel is mooier dan ik gedacht had. De gerenoveerde kamers (bijna allemaal intussen) zijn klein, maar efficient en modern ingericht en sommige hebben een prachtig uitzicht, andere een balkon.
Er is een moderne eetzaal met een kleine bar op happy-hour time, een zwembad en een reuze terras op de bovenste verdieping met een schitterend uitzicht over het hele Gardameer. We ontmoeten ook zijn broer de (vegetarische) kok en zijn zus.
Dan nemen we weer afscheid met een …”misschien tot ziens in Laos in januari” en fietsen 12 km. zuidwaarts langs het meer op een goed fietspad.
Dit is wat we graag doen!
Het is lekker zonnig en als het weer wat bewolkter wordt, draaien we om en zien het meer aan de linkerkant liggen; ook heel mooi!
Als we terug zijn, krijgen we toch ineens wat zorgen over het vervolg van de route.
We krijgen alarmerende berichten over overstromingen in Noord -Italië (voornamelijk uit Nederland) en als we zelf ook maar eens gaan lezen en informeren, ziet het er in eerste instantie niet gunstig uit.
Na wat geruststellende telefoontjes naar het Ferry- boekingskantoor en de twee eerstvolgende campings ziet het er alweer een stuk positiever uit.
We houden ons voorlopig aan het plan, maar blijven wel wat alerter op de berichtgeving: we gaan geen risico’s nemen.
Aan het eind van de middag gaat Peter nog hardlopen en ik een stuk langzamer door het stadje (heerlijk geslenterd en geproken met de kunstenaris van de schilderijen die bij Sergio vanochtend zo’n indruk op me maakten).
Daarna lekker buiten voor het campertje gezeten.
Morgen reizen we naar Chioggia (soort schiereiland ten zuiden van Venetië).
Een reactie op Easy life