De dagen terug…

Ruim voor 10 uur staan we alweer op het station in Phayao; op zich geen grootse prestatie maar wel als je weet dat mijn rug aanvoelt alsof ik gisteren door een vrachtwagen ben overreden. Lekker hoor, die Thaise massage: doen!!!🥴😂

Peter gaat naar het ticketloket en komt terug met de volgende boodschap: ”Er zijn 3 opties!
1. De kleine bus is vol! De volgende komt vanmiddag om half vijf.
2. De grote bus is vol! De volgende komt vanmiddags om half drie.
3. We kunnen met een taxi, dan zijn we over 10 minuten weg.

We kiezen om verschillende redenen (zie ook boven) voor een luxe zitplaats in een taxi en liggen om 12 uur alweer op een stretcher bij het zwembad in Chiang Rai. Dit wordt onze laatste officiële ”vakantiedag”, morgen gaan we weer naar Bangkok, waar vandaan we na een nacht in het 88 etages hoge Baiyoke Sky-hotel terug gaan vliegen.

Tegen het einde van de middag willen we nog even op de fiets naar het evenemententerrein waarvan we al veel avonden de muziek hebben gehoord. Helaas zijn de fietsen foetsie, dus gaan we te voet.
Het is een groot jaarlijks evenement, gehouden op het oude vliegveld, ter ere van de voormalige koning van Chiang Rai. Het is een combi van een beurs, een jaarmarkt, en een (muziek-)festival. Éen ding is zeker: de muziek schalt overal snoeihard over het hele terrein, maar daar schijnt niemand last van te hebben: er wordt vrolijk gegeten, gedanst, muziek gemaakt, gezongen en gedronken. Iedereen is vrolijk, super-aardig, gastvrij. We worden uitgenodigd om mee te dansen (waar we vriendelijk voor bedanken), te grabbelen, mee te drinken met de groep. Er wordt heel wat afgeproost!
Het is een hele gezellige avond.

En dan vliegen we naar Bangkok. Op het vliegveld is vooral de bonte stoet van reizigers interessant om naar te kijken. Soms zie je volwassen vrouwen die er zo uitzien ..

De extra dag in Bangkok gebruiken we om via de rivier aan te leggen bij plekken die nieuw zijn of die we nog niet kennen.
Een splinternieuw winkelcentrum (Iconsiam), een klein parkje…

En zo komen we ook in een klein musum terecht met een prachtige tentoonstelling over Breath, waar zowel volwassen kunstenaars als schoolkinderen laten zien welke emoties Covid 19 bij hen teweeg heeft gebracht. Indrukwekkend.

Een kleine impressie van onze laatste dag in Thailand.

We hebben een mooie reis gehad.