De rit naar Bosnië verloopt vlotjes; goede autoweg. Maar dan komt de grens in zicht.
Eerst de tolpoort: 2 kleine rijtje auto’s en net als in de supermarkt kiezen we het verkeerde. Geeft niets, we hebben vakantie dus alle tijd. Dan nadert de grensovergang om Kroatië uit te komen: dat gaat snel. En na 500 meter nadert de grensovergang naar Bosnië.
Daar staan 2 flinke rijen auto’s en gezien de groene lampjes in de verte zijn er 2 loketten die bemand zijn. In geen enkele rij zit beweging. We wachten (wat fijn dat de airco het doet!) en tergend langzaam gaan we af en toe 2 meter vooruit. In de auto achter ons wordt de voorruit afgedekt met een handdoek, waarlangs de bestuurder af en toe een beetje gluurt als ook hij mee opschuift in de rij. Naast ons zien we ook iets aparts.
Naast een duitse BMW waarin een vrouw en 2 kinderen zitten, loopt een man die – wanneer er weer een paar meter ruimte komt – met zijn hand door het raampje naar binnen de auto handmatig naar voren duwt. We vermoeden dat hij autopecht heeft, maar af en toe kruipt hij toch achter het stuur en rijdt hij de auto “normaal” verder. Geen idee wat er aan de hand is. Dan stapt hij weer uit. Dan loopt hij langs de vluchtstrook rechts, waar net een auto naar voren reed, ook naar voren. Even later zien we diezelfde auto achterwaarts terugkeren: de duitser heeft hem kennelijk op zijn nummer gezet.
Zo’n 50 meter voor de grensovergang zien we waarom het zo lang duurt: er branden welliswaar 2 groene lampen, maar er is maar één loket bemand.
Als er nog 3 auto’s voor ons staan, gaat er een tweede open en wij worden met een handgebaar uitgenodigd om ons daar te laten helpen: paspoorten én groene kaart (nog zo’n vertrager vermoeden wij), maar Peter tovert hem in een mum uit het dashbordkastje en dan is het zo gepiept. We zijn in Bosnië/Herzegovina.
De ontvangst op de camping is fantastisch. Peter heeft daar al uitgebreid over gepubliceerd op Facebook; de gastvrijheid houdt niet op na de ontvangst. Super!
En dan ontdekken we toch wel een behoorlijk nadeel: er zijn maar 2 douches en 2 toiletten voor de hele camping, die gelukkig niet zo groot is, maar als er ’s avonds 2 bussen Zweden net buiten de poort hun kampement opzetten en – omdat dit deel ook tot de camping behoort – van de faciliteiten gebruik gaan maken….
Dit probleem hebben we goed getackled, al zeg ik het zelf. We hebben een dealtje gesloten met de camping ernaast, die eigenlijk nog niet draait, bijna geen gasten heeft, maar wel een prima sanitair blok.
Wij mogen van hun sanitair gebruik maken (als we ze na 5 dagen iets willen betalen is dan OK, maar het “hoeft niet, hoor”!
We hebben op die camping nog een leuk gesprek met 2 Belgische dames die ook in het onderwijs werken: we krijgen koffie en reistips en van ons krijgen ze een gasvulling voor hun Coleman gasfornuis.
De rest van de dag doen we heel kalm aan: het is heet! Tegen de 40. Eerst een paar uurtjes op de camping aan het ijskoude water 6 gr.! Je kunt er maar even met je voeten in, ter verkoeling.
’s Middags gaan we nog wel naar het beroemde Derwisj-klooster. Het ligt er prachtig aan het water tegen een rotswand en hoewel ik hier verder weinig traditoneel geklede moslims zie, lopen hier veel vrouwen in het zwart met een minuscuul gaatje voor de ogen, de niqab.
Na afloop lekker douchen bij de buren!