In tegenstelling tot gisteren, rijden we bijna de hele route over landelijke wegen dwars door het midden van Frankrijk. Het is rustig en saai als op zondagen in de Bible-belt: wat het verkeer betreft en eigenlijk geldt dat ook voor de rest.
De dorpjes die we passeren lijken uitgestorven, het land is leeg, de zonnebloemvelden nog vol met bijna allemaal hangende bruine bloemen, als treurende om het aanstaande einde.
Bij de stops onderweg hebben we geluk dat het droog is, maar de zon laat zich bijna niet zien en het is behoorlijk fris in de wind.
Het inchecken bij de camperplaats is even zoeken, want digitaal op een paal, vooral ook omdat er direct achter ons nog 2 campers aankomen en die moeten in de berm op de weg blijven wachten tot wij erin kunnen. Als we het menu op het scherm eenmaal gevonden hebben, is het kinderlijk eenvoudig.
We zijn mooi op tijd om naar de GP in Zandvoort te kunnen kijken en we genieten vooral ook omdat er inmiddels een zonnetje is doorgebroken. Kaasplankje, wijntje…. meer kan een mens niet wensen, toch?Nou, toch wel….
Zo tegen 19.00 uur hebben we wel zin om ergens een hapje te gaan eten, maar hier in het dorp is niks te vinden, heeft Peter dan al ontdekt.
Dan maar op de fiets de andere kant op: fijn tochtje langs het kanaal.
Lang verhaal kort: na 1 1/2 uur fietsen, langs het water en boerenakkers, off-road door een net min of meer drooggevallen sloot en bloedend aan mijn been van een doornenstruik, hebben we geen enkele eetgelegenheid kunnen vinden (wel weer een kerncentrale, de 2e alweer vandaag).
Dan maar met Skyr en B&B vol liefde de dag afsluiten en weer lekker vroeg naar bed!