woensdag 8 januari
Veel meer is er van deze reis niet te vertellen, behalve dan dat we vanaf het moment dat de treinreis begon tot aan het Amatara Hotel in Phimai, 0,0 minuten wachttijd hebben gehad, on – ge- lo- fe – lijk!
Om half drie zitten we aan de lunch bij ons lievelingsrestaurant in Phimai (uit ervaring van 5 jr. geleden).
Ik had wel een verkeerde herinnering opgeslagen, nl. dat ik hier mijn lekkerste Laap ooit heb gegeten, maar dat klopt voor geen meter: dat hebben ze nooit op de kaart gehad. Gelukkig was datgene wat er wel op stond ook weer superlekker. Volgens Peter eet je hier de lekkerste Massaman ooit! Ook mooi…
We fietsen die middag nog naar een grote Lotus supermarkt en komen op een leuke avondmarkt in de stad terecht. Vlakbij op een groot plein staat een groep dames met harde muziek ritmisch te dansen. Geen Thaise dans die je zou verwachten, maar flinke tempo-oefeningen om fit te blijven.
Ja, en dan krijgen we (Peter is aan de beurt) weer te kampen met een lekke achterband: de derde dit jaar (8 januari, hé…).
Gelukkig zijn we dicht bij huis waar beloofd wordt dat er morgenochtend om 8 uur iemand komt die de band reparareert. Nou, dat geeft de burger moed!