Om 7.30 uur precies vetrekt de toeringbus (max 18 p.) vanaf de camping naar Teth, een bergdorp gelegen in een dal (750 m. hoogte) in het hooggebergte van deze streek (we rijden op een bepaald moment op 1600 m.).
De tocht is adembenemend om meer dan één reden:
– vanwege de smalle wegen met soms toch tegenliggers;
– de duizend haarspeldbochten;
– de afgronden waar de chauffeur zeer behendig – dat wel – op de rand langs manoeuvreert;
– de enthousiaste chauffeur die soms zo enthousiast wordt van de Albanese nummers die hij opzet, dat beide handen in de lucht wapperen;
– die vrolijk rondbelt en met één handje aan het stuur de bochten neemt;
– die de chauffeur van alle lokale auto’s lijkt te kennen en via het open raam even een praatje maakt; maar vooral het uitzicht! Ik heb er geen woorden voor.
Tot de lunch komen we even op adem bij ons guesthouse, waar we een eigen kamer krijgen met eigen toilet en douche (enig nadeel is een niet goed werkende spoelknop, zodat we ons vlakbij een waterval wanen). Er is nog een ander stel uitgestapt dat daar overnacht: dertigers uit Oostenrijk: zij slapen in de kamer tegenover ons. (Wij zijn sowieso de enige ouderen in de bus). Peter verkent alvast de afdalende route naar het dal, zodat we vanmiddag niet al meer dan een minuut of twintig in de hitte moeten lopen voor Peters tocht naar de waterval gaat beginnen.
Na de lunch – wordt vervolgd –