Dit schreef Peter vandaag op Facebook; als je dat al gelezen hebt, kun je dit stukje overslaan en verderop lezen wat ik er nog aan toe te voegen heb.
Yue Lao
Het is best druk in de achteraftempel. Ik tel wel drie of vier jongeren met wierookstokjes. Een van hen is bezig met steentjes. Waarschijnlijk wil hij een antwoord op een prangende vraag. Dit is de Yue Lao- tempel. Vrijgezellen gaan hierheen om te bidden voor geluk bij het vinden van een passende partner. Als het ze lukt dan brengen ze cake en fruit voor deze god. Yue Lao is een kleine tempel tegenover de Guan Yin tempel. We zien ook nog een groep meisjes giegelend in de buurt rondlopen. Hmm. Vast hebben ze iemand op het oog. Het gooien met de steentjes moet uitkomst brengen. De Guan Yintempel is voor de examens. Studenten gaan daar naar toe om te bidden voor goede resultaten.
Deze kleinere tempels staan allemaal op het grondgebied van de grote Guan Gongtempel. Guan Gong is de god van de rechtvaardigheid, moed en loyaliteit. Hij staat erg hoog in de rangorde. Hij is ook de patroonheilige van de soldaten. Deze tempel, de oorlogstempel in de volksmond, is één van de oudste van het land en gebouwd in de 17e eeuw.
Tainan is voor Taiwan wat Kyoto is voor Japan. De stad staat vol met tempels, velen daarvan zijn al erg oud. Tainan is dan ook twee eeuwen de hoofdstad van het eiland geweest.
Maar behalve al dat oude vinden we vandaag ook een supermodern park met beelden, muurschilderingen en originele boutiques. In een restaurantje eten we Japans. En tegenover het park staat weer een warenhuis van zes verdiepingen waar de Bijenkorf van Eindhoven vier keer in kan. Etage zeven, acht en negen is bioscoopgebied. Daar komen die jongeren natuurlijk weer die meisjes tegen waar het hart sneller van gaat kloppen. Tijd voor Yue Lao.
Peter Berkers
Het zit namelijk zo: het zit niet altijd mee!
1. Zo leek het wel of Christo hier had huisgehouden, want ik heb zelden zoveel tempels en gebouwen, ingepakt, c.q. in de steigers zien staan.
2. Waar we het graf/de graftombe (shrine) van Koxinga denken te vinden, is dit er niet. Er staat wel een groot beeld van hem en er is een museum aan hem gewijd, maar omdat we daar veel Chinese teksten vermoeden, slaan we dat maar over.
3. We bezochten ook de Confuciustempel. 28 september is ook zijn feestdag en wij verwachtten dus feestelijke activiteiten daar vandaag: zang, dans etc. “Om 5 uur vanmiddag”, wist de ticketverkoopster ons te zeggen en dus zorgden we ervoor daar om half vijf aanwezig te zijn zodat we een goed plaatsje konden bemachtigen. Dat laatste lukte: we waren namelijk de enigen. Bij navraag bleken de festiviteiten pas morgen te beginnen. Dan maar plan B!
4. Peter heeft op het hoekje een groot dumplingrestaurant gezien en daar gaan we dus maar 1 1/2 uur eerder dan gepland, naar toe. Alleen: het blijkt helemaal geen dumplingrestaurant te zijn! Het is een winkel, waar je baopao-broodjes en dumplings kunt kopen (om ze daarna verder thuis te bereiden).
En dan komt er toch nog een verrassing. Als we tegen de avond bij Julie’s Garden resort aankomen, worden we uitgenodigd om vanavond met de familie mee te eten: “gewone” Taiwanese kost, maar dan wel met meer gerechtjes dan normaal, bekennen ze. Omdat de schoondochter van Julie zo goed Engels spreekt, wordt het een gezellige maaltijd, waarbij Julie zelfs een droevig liefdesliedje begint te zingen over een Hollands meisje met een Taiwanese jongen. Ze maakt het niet helemaal af, want ze is de woorden vergeten. (Van mij had ze zomaar wat mogen verzinnen, want ze heeft een mooie stem).
Het is een bijzondere afsluiting van deze dag.