De reis naar het Zuiden verloopt prima, zij het dat we er lang over doen, omdat we zoveel mogelijk over de B-wegen rijden.
We stoppen eigenlijk maar een keer en dat is om te lunchen. Het is niet gelukt om bij een Routier te eten, maar dit is een uitstekende vervanger!
Tegen zes uur komen we in Sisteron, waar we de 2e nacht in Hotel La Bastille slapen.
Het valt nog niet mee om bij het hotel te komen. Dat ligt zo’n beetje in het bovenste deel van het stadje en we rijden op een gegeven moment door zulke oude, nauwe straatjes in de oude stad onderin dat ik hoop dat er geen tegenligger komt. Dat gebeurt wel, maar met de zijspiegels ingeklapt lukt het allemaal wel.
De kamer op de derde etage is netjes, maar sober (toilet en douche op de gang). De koude douche levert ons wel de excuses van de gastheer en een gratis ontbijt op.
In de crêperie om het hoekje serveren ze niet alleen crêpes wat de naam doet vermoeden, maar ze serveren ook een kaasfondu om je vingers bij af te likken.
Op naar Six-fours-les-plages!
We houden een tussenstop in Riez, wat een liefelijk dorpje blijkt te zijn waar nog resten van een Romeinse nederzetting te zien zijn. Ze hebben er trouwens ook heerlijke home-made worstjes, waar we er een paar van kopen (“Heel lekker bij een wijntje,” zei de verkoper.)
En dan is het zover: we gaan ons tentje opzetten Au jardin de la Ferme.
Na een uurtje zwoegen (de oppomptent staat binnen 10 minuten, maar daar moeten ook nog alle spullen in, vanuit de auto) schenken we tevreden een wijntje in: perfect!
De supermarché ligt op 400 meter: de bbq kan aan!
Op onze eerste dag in Six-fours (wat hebben we lekker geslapen op de nieuwe oppompbedjes met lattenbodem) springen we op de fiets en rijden langs de kust naar Sanary-sur-mer waar het markt blijkt te zijn. We kopen verse tuinboontjes voor bij het avondeten. Als we daarna door de leuke autovrije winkelstraatjes slenteren, weet Peter ineens dat hij zijn fiets niet op slot heeft gezet. Hij heeft wel het kilometertellertje eraf gehaald (om te voorkomen dat het gestolen zou worden): dat dan weer wel!
Hij komt lachend terug: geluk gehad.
Ook na de tweede nacht zijn we nog steeds, en eigenlijk steeds meer, tevreden over tent en bedden: dat biedt perspectief voor de toekomst.
Natuurlijk zijn er ook zaken die kruim kosten: we oefenen veel in bukken (kratjes met spulletjes staan nou eenmaal op de grond); dagelijk terugkerende activiteiten zoals eten, douchen etc. kosten veel tijd. Daar zien we ook wel weer de voordelen van: we hoeven niet naar de sportschool en we leren om absoluut geen haast hebben.
We fietsen op het gemakje naar het eilandje Gaou, parkeren de fietsen (alleen te voet mag je het eilandje op) en wandelen de kust af: prachtige wandeling met schitterend uitzicht op de Middellandse zee en het tegenoverliggend eiland Embiez.
Mooie dag weer!
Hoewel er regen voorspeld is, is het om 15.13 nog steeds droog.
Maar de dreiging wordt groter: het wolkendek wordt dikker en grijzer…
Morgen meer foto’s! Eerst weer eens opladen en een goed wifi- momentje afwachten.