23 juni
Vandaag rijden we naar San Vicente. Het is een regenachtige dag en de eerste stop in het mooiste stadje (van heel Spanje?) Santilliana del Mar wordt daar toch wel een beetje door verpest. De muren van de prachtige huizen missen de gouden schittering die ze in de zon wel hebben.
Op de foto’s van Peter – waarop ik altijd moet figureren “vanwege van perspectief” – zie je mij dan ook alleen maar met gebogen hoofd, diep in de capuchon.
We bezoeken ook nog Altamira, een museum bij de grotten waar goed bewaarde rotstekeningen gevonden zijn (zoals we die kennen van Lascaux in Frankrijk); de grot is er nagebouwd en de tekeningen zijn replica’s, maar het is heel mooi geworden. De originele grot werd te veel aangetast door al dat bezoek.
We stoppen ook nog even bij een villa die gebouwd is door Gaudi, maar ze vragen
€ 7,— pp om rond een huis te lopen en dat vinden we – na de gratis toegang voor gepensioneerden in Altamira – bezopen duur 🤣.
24 juni
Als we aan het ontbijt zitten, horen we ineens hele maffe geluiden. En dan zie ik aan het paadje tegenover ons dat een ouder echtpaar zich aan het installeren is en zij hebben hun papagaai ook meegenomen op reis. Het beestje moet kennelijk nog wennen aan de nieuwe situatie, want het is heel onrustig. Het roept om de sauna, om beffen, om weet ik wat allemaal en begint zelfs de Marseillaise te zingen.
Even later blijkt dat het echtpaar alleen maar een aanhanger met spullen bij zich heeft voor de rest van de familie. Die is naast hen bezig met het opzetten van een caravan met voortent.
Dat kost ze met 6 man ! de hele ochtend en misschien wel langer, maar dat maken wij niet meer mee.
Om een uur of elf vertrekken we naar het Parc Nacional de los Picos de Europa, om halverwege in Riaño op de camping bij het meer te gaan staan.
Het is een fantastisch mooie dag in een van de mooiste gebieden die ik ooit in Europa zag. Zo overweldigend.
De camping is de kers op de taart: een plaatje.
Hier blijven we een paar dagen.
