Reünie met Sergio

16 mei

We ontmoeten Sergio rond 8 uur ‘s avonds bij Osteria Santo Cielo in Malsecine. 

We zijn ‘s middags op de fiets al puur per toeval bij zijn hotel in de bergen beland, maar het zag er toen uitgestorven uit rond de prachtige villa.

Als hij voorbijloopt op het pleintje zit ik op een bankje aan de telefoon met mijn dochter en herken ik hem niet (hij had nog geen snor in Laos). Dan stevent hij op Peter af en ik loop snel naar de mannen toe. Het is een hartelijk weerzien van beide kanten: we drinken er een wijntje op!

Als we een beetje bijgepraat hebben over de tijd in Laos en daarna, krijgt Sergio een telefoontje. Het blijkt zijn Engelse vriend Mark te zijn die morgen weer naar Engeland terug gaat en hij wil Sergio nog graag even zien. Dat blijkt geen probleem voor Sergio. Hij neemt ons mee naar een andere bar Vagabondo waar Mark blijkt zijn. De eigenaresse van Vagabondo – Maria – is behoorlijk teut en ze begroet Sergio als haar beste vriend (en even later blijkt hij dat ook werkelijk te zijn!). 
Vriend Mark en zijn vrouw Sandra, wij en Sergio ontkomen er niet aan om ook bij Maria eerst wat te drinken. Daarna gaan we wel met z’n allen eten! Mark en Sandra, die een tweede huis hebben in het historische centrum onder aan de toren, blijken reuze aardige mensen en hoewel we ze voor het eerst ontmoeten is het heel gezellig, zo samen. 

Daarna gaan we met z’n allen eten. Nou eten…eerst maar een prosecco….van het huis… Maria gaat naar achter en regelt dat er voor ons een heerlijke risotto wordt gemaakt. “We houden toch allemaal wel van champignons en kaas?”. Zelf bestelt ze een biefstuk “..dat eet ik altijd hier…”.  Ondertussen waggelt ze regelmatig naar buiten voor een sigaretje, want die rookt ze aan één stuk door!

De risotto is overheerlijk en het is supergezellig.

Maria, die er niet nuchterder op wordt, rookt nu gewoon aan tafel (sigaret op kniehoogte onder de tafel). Als de serveerster haar betrapt, lacht ze schuldbewust, trapt de sigaret uit en vertelt ons dat ze het heerlijk vindt om regels te overtreden.

Als de serveerster weg is, steekt ze er gewoon weer één op. Het is een apart figuur met wie Sergio (Flo voor intimi) elk jaar rond 7-11 een driedaagse stedentrip maakt om haar verjaardag te vieren. Dit jaar wordt het Athene en ze is er vol van…

Dik na elf uur nemen we afscheid voor Sergio’s appartement, het ligt onderaan de toren, vlakbij onze camping en de kroeg van Maria, die er niet meer bij is: ze is een half uurtje geleden al sneaky vertrokken uit het restaurant 🤭