Pula (Istrië)

Hemelsbreed ligt Pula maar 40 km. van Krk, maar we moeten over de weg, waar hard gewerkt wordt aan verbreding, dus totaal zo’n 100km. langer.

Wat meteen opvalt, is hoe groen Istrië is. En wat staan er veel olijfbomen!
Rond het middaguur komen we aan. Het is droog, maar er staat heel veel wind (restant van Boris, die maar blijft huishouden in midden-Europa) waardoor het moeilijk is om een plek voor de camper te vinden. Uiteindelijk hakken we de knoop door, want het is nergens behaaglijk. We hebben in ieder geval zicht op de zee en staan dicht bij het sanitairgebouw, restaurant, bakkertje en receptie.

Buiten zitten voor de camper gaat niet, want dan waaien we weg, maar we stappen toch op de fiets om naar het dorp 5 km. noordelijker te fietsen: Fažana. Dat gaat goed. Het grootste deel fietsen we op de stoep en op wegen waar weinig verkeer is.
Fažana is een leuk dorp, met een mooi pleintje en een hele oude kerk waar we helaas niet in kunnen. De boulevard aan het haventje is gezellig druk. We vinden een leuke plek op een terras om een hapje te eten en komen naast een groepje Duitse toeristen te zitten. Ze zijn met vieren, maar slechts 3 ervan zijn fanatiek aan het kaarten. Ze spelen skaat, een Duits kaartspel. De vierde, een dame, puzzelt in een boekje of doet even een dutje. Wij zijn daar enigszins verbaasd over. Houdt ze niet van kaarten of? ….

Peter zoekt op hoe het Duitse skaat gespeeld moet worden en dan blijkt het een spel voor 3 personen!
Boffen de drie kaarters even dat nr. 4 zich zo goed kan bezighouden met puzzelen en slapen 😴. Deze dame gaat ook eerder weg. Ik fantaseer dat zij als hobby “koken” heeft, en zich daar nu mee gaat bezighouden. Op die manier lijkt het me nog wel een gezellige vakantie voor die 4……

Nadat we gegeten hebben leggen ook wij, aangestoken door het enthousiame van de de buren, een kaartje. De serveerster vindt het allemaal prima, brengt desgevraagd drankjes en informeert zelfs wie er aan de winnende hand is. Op dat moment ben ik dat, maar als we weer naar huis gaan, is Peter toch de grote overwinnaar.

Als we terug zijn lopen we nog een rondje over de camping en ontdekken dat hij nog groter is dan we al dachten bij aankomst.
Peter gaat daarna nog een flinke wandeling maken en stuurt ter geruststelling van mij een mooie foto van een verlichte brug. Hij is de op weg terug….

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.