De laatste dag in Porto (zaterdag 8 juni) gebruiken we om een Port-proeverij te gaan doen.
We rijden in de loop van de middag naar de Ponte Luizi, de brug tussen oude stad Porto en de kant van de wijnhuizen, waar we de fiets alvast bij het wijnhuis Burmester stallen.
Aan beide kanten is het gezellig druk. Er zijn veel studentengroepen actief met musiceren, zang en dans; de verkoopstalletjes draaien volle bak en de terrassen zijn goed
We wandelen naar de St.-Nicolaaskerk waar Peter een paar dagen geleden nog naar toe wilde tijdens onze fietstocht en die blijkt aan een flink plein te liggen met in het midden een grasveld dat ook vol jongelui zit. Het is er gezellig. We bekijken de kerk aan de buitenkant en hebben nu toch eigenlijk geen zin om weer een binnenkant te gaan bekijken: we zijn een beetje “kerkmoe”.
We zoeken een plekje op een terras waarvoor op de boulevard een heel goed, vrolijk bandje staat te spelen.
En dan betrekt de lucht, komen er donkere wolken aan en even later begint het te regenen: de band moet inpakken. Steeds meer toeristen zoeken een plekje onder de luifels van een restaurant of zoeken een droge plek binnen.
We weten de tijd tot de port-proeverij te rekken op het terras, maar uiteindelijk moeten we toch de brug over in de zeikende regen. In ben dan door een serveerster én de kok zelf voorzien van een zwarte plastic zak om mijn verband aan mijn arm, zodat die in ieder geval droog blijft. Ook hier zijn de mensen hartstikke lief en behulpzaam.
De rondleiding wordt verzorgd door een goed Engels sprekend, vreemd meisje. Vreemd, omdat haar toon ineens onverwacht omhoog schiet; zij lacht op momenten die niets grappigs hebben en intussen voortdurend raspende keelgeluidjes produceert. Maar de info is interessant.
Omdat wij ieder een verschillend arrangement geboekt hebben en er maar 1 soort overlap is, proeven we dus 5 verschillende soorten port. Het is lekker, maar we proeven niet echt hele grote verschillen en het nodigt niet uit om port te kopen. We zijn toch meer “gewone-wijn-mensen”.
Onderweg eten we een vishapje in Gaia en komen droog thuis. Mooie dag!
Zondag 9 juni
We rijden naar het noordelijkste puntje in Portugal. Met een taxiboot sta je in een mum van tijd in Spanje.
Het is een gemoedelijke, gezellige camping waar we 1 nacht blijven. De Portugese overburen die hier een lang weekend staan i.v.m. weer maar eens een Nationale Feestdag morgen, barbbq’en dat het een lieve lust is en nadat Peter een grapje maakt “Is dit voor de hele camping?” komen ze op een stukje aluminiumfolie een stuk of 4 sardientjes brengen 🤭🙏🏼.
We fietsen ‘s middags naar het dorp waar weinig te beleven valt.
Op het centrale plein doen ze wel hun best; er speelt af en toe een muzikant. Bij de saxafonist staat een moeder te dansen met haar kind/baby (ik schat rond 1 jaar), niet omdat de muziek daartoe nu zo uitnodigt, maar omdat het kind voortdurend bezig gehouden wordt/ moet worden.
Is het niet door haar, dan door pa of oom of tante. Oma en opa zien het met vertedering aan en alle ogen zijn gericht op Kwatta. Ik vind er iets van, maar dat hou ik voor me.
Maandag 10 juni
We rijden Valença in en vinden een uitstekende parkeerplaats tegen de burcht aan. De burcht is een oud stuk verdedigingswerk, waarbinnen een klein dorp is ontstaan. Via 2 poorten wandelen we het dorp in.
We wilden oorspronkelijk op een andere parkeerplaats gaan staan, maar dan hadden we ons vastgereden bij de toegangspoorten: daar konden we met geen mogelijkheid doorheen!
De uitzichten op het vestigingswerk en de omgeving zijn prachtig.
We genieten van een pelgrimslunch en daarna rijden we door naar Cambados (Spanje) dat bekend staat om zijn witte wijn: de Albariño. Een lekkere frisse witte wijn. Daar nemen we wel een paar flessen van mee.
(Hier zit
midden op straat een groep ouderen te haken en te breien, gewoon omdat het kan…)
In de avond strijken we neer op de camperplaats in A Pobra Do Caramiñal. Er staan met ons erbij 4 campers, dus lekker rustig. Het is wel frisjes ‘s avonds omdat het hard waait.
Nadat we thuis zijn na het eten, gaan we meteen naar bed. Dat is het voordeel van heel laat avondeten.
