Door de weersverwachtingen gestuurd rijden we naar Burgos. Daar zijn we enkele weken geleden ook al geweest. We vonden het een mooie stad met een prachtige kathedraal die we niet meer bezochten omdat we die ochtend al zo’n mooie rondleiding hadden in het klooster: dat werd teveel van het goede. Nu hebben we een mooie kans om alsnog de kathedraal in te gaan.
Als we de camping oprijden, wordt er langs de kant enthousiast gezwaaid naar ons. De twee Duitse echtparen die in de buurt van Leon al onze buren waren, zijn er ook weer.
Als ze op hun fietsen stappen om naar de stad te rijden, geven we ze nog een tip voor de Michelin awarded tapasbar Favorita waar het heerlijk en betaalbaar eten is (wij gaan er morgen weer naar toe! Hmmm).
Wij doen vandaag niet veel meer dan lekker in het zonnetje zitten, want blij als die even schijnt.
De volgende dag (19 juni) worden we, als we binnen aan het ontbijten zijn, verrast door de Duitse “vrienden”. Ze staan op punt van vertrek en komen even afscheid nemen. Hoe bijzonder vinden we dat!
Dat gebeurt niet zo vaak op een camping waar de meeste camperaars maar kort verblijven en zeker niet door Duitse mede-reizigers (ik weet dat dit generaliseren is, maar ik doe het toch, gezien onze ervaringen in het verleden, zie blog vorig jaar)
Een uurtje later fietsen we naar de stad. Het is lekker zonnig weer en het ritje naar de stad is heerlijk ontspannend: vrijliggend fietspad langs het water en door het park, zo de stad in.
De kathedraal is, tja – hoe verwoord ik dat? – “te veel”. Te veel goud, te veel van alles.
Wel fijn dat ik hem gezien heb, want het blijft indrukwekkend.
We zien schoolkinderen in het laatste schoolweek voor de grote vakantie tot september, met geometrische figuren puzzelen, slenteren nog wat door de stad en lopen dan richting Favorita. Wat een ontgoogeling als blijkt dat die alleen op woensdag gesloten is en het vandaag woensdag is…. Maar ja, het is gelukkig niet de enige tapasbar.
Het is een goede move geweest naar Burgos.
Heel onverwacht krijgt Peter van een oude studiegenoot die in Toulouse woont, een uitnodiging om bij hem en zijn vrouw langs te komen. Ze hebben elkaar bijna 50 jaar niet gezien en pas onlangs is er digitaal contact door de reünie van studiegenoten die volgend jaar gaat plaatsvinden. We zijn verrast en besluiten om het gewoon te doen. We gaan de route wel wat wijzigen.
Die middag zijn we vooral bezig om de planning rond te krijgen t/m het weekend. Het blijkt dat het weekend heel veel feesten zijn omdat dan officieel de zomer begint. Heel veel campings die we benaderen voor een of twee nachtjes zitten vol en uiteindelijk kiezen we ervoor om t/m zondag naar Zaragoza te gaan. We waren er drie jaar geleden ook, maar op zo’n stad ben je niet na een paar dagen uitgekeken en we hebben er goede herinneringen aan.
20-22 juni ZARAGOZA
Het is een flink ritje naar Zaragoza, het regent flink en de lucht is afwisselend grijs tot licht dreigend.
Als we aankomen, krijgen we een plaats die we ter plekke veranderen omdat de grond zo scheef loopt dat onze blokken zeker te laag zijn om een beetje waterpas te kunnen gaan staan.
Eigenlijk willen we liever aan de andere kant staan waar lage hegjes de plekken inkaderen, maar ook hier is het stampvol. Bovendien hebben we een Duits gezin pal tegenover ons staan met drie kinderen onder de 3 jaar (een tweeling en nog een kleiner broertje). De ouders zijn óf overspannen óf niet goed wijs. Ze schreeuwen commando’s en bezigen teksten als “Als ik iets zeg, heeft dat consequenties…” en regelmatig zit er een kind voor straf in een stoel, die achterstevoren staat t.o.v. de groep.
Vader en moeder wisselen elkaar af qua bemoeienis met de kinderen zodat ze om de beurt ofwel apatisch in een stoeltje hangen of mediterend boven de afwas minutenlang naar buiten staren.
Dit zijn maar een paar observeringen, want we proberen ons zoveel mogelijk af te sluiten en niet te ergeren. Ze vertrekken de volgende dag.👋
Nadat we de was gedaan hebben (superfijn die grote wasmachines en drogers) fietsen we naar de stad (ongeveer 6 km).
We bezoeken het Museo Pablo Gargallo (een beeldhouwer) in het Argillo paleis. Dit paleis is eigenlijk een woonhuis, maar heel bijzonder qua architectuur. Vrij strak qua vormgeving en inrichting. Er is veel ruimte voor de tentoongestelde werken die veelal bestaan uit bronzen beelden en maskers. Wat vooral opvalt zijn de vele “gezichten” van de beelden en maskers. Vanuit elke kant bekeken is er een ander gezicht te zien.
We gaan op zoek naar de tapasbar met de stierenkoppen waar we 3 jaar geleden waren. We vinden alleen een gesloten deur met een stierenkop en vermoeden dat we hem gevonden hebben: morgen maar eens kijken of dat klopt.
We vinden een goed alternatief en als we later op de middag een pilsje gaan drinken op een terras blijken we tegenover het Museo Pablo Gargallo beland te zijn. Als we naar het toilet gaan, blijkt het een heel mooi pand te zijn met een indrukwekkend voorraad wijnen en de winkel heeft een groot assortiment van de meest exclusieve hammen, kazen en patés.
Aan het eind van de middag bezoeken we het kasteel Aljaferia uit de 11e eeuw. Het is van Moorse architectuur en een bezoek zeker waard.
Ik heb me een tijdje gefocussed op de prachtige plafonds in dit kasteel, maar ik heb het op moeten geven. Zo veel moois!
‘s Avonds kijken we naar Nederland – Frankrijk en genieten vooral van het app-verkeer in de familie-app.
22 juni
Ook deze avond kijken we naar het voetballen (België-Roemenië) omdat het veel te koud is om buiten te zitten en eigenlijk vinden we dit een veel leukere wedstrijd dan gisteren. We zitten maar met ons tweetjes te kijken (bij de tweede helft komt er nog één man bij die ook fan is van de Belgen).
Vanochtend zijn we dan al weer naar de stad gefietst en hebben de Mercado Central bezocht. Een markthal van eind 19e eeuw, geïnspireerd op de Hallen in Parijs, rechthoekig en een ijzeren structuur.
Ook de marktkramen zijn strak in 3 rijen geplaatst, het is er supernetjes (geen prulletje op de vloer), waardoor het wel de rommelige gezelligheid mist van andere Mercado’s die we hier zagen.
Rond het middaguur gaan we kijken of we het gisteren goed gezien hebben en we echt de stieren-tapasbar vonden waar we naar op zoek zijn. Het klopt! Eureka!
Een reactie op Over Burgos (2) en Zaragoza