Zondag 4 juni worden we onthaald door de baas van de Camperstop.
Hij heeft voor ons werkelijk een superplek gereserveerd (ik zie later nergens anders Reserveringsbordjes staan…?): in de schaduw en weer eens helemaal vrijstaand: geen enkele buur binnen 50 meter.
Het weggetje om ernaar toe te komen, is minder gastvrij. Ik kan nauwelijks de bocht ernaar toe nemen en hoewel er staat dat de camperplaats 100m. verderop naar beneden ligt, sprint Peter toch eerst even naar beneden om te kijken of het klopt voordat ik de afdaling inzet; de automobilist achter mij die ik volledig blokkeer, begrijpt het kennelijk wel: hij blijft rustig in zijn auto zitten wachten tot er een besluit valt…
We zijn zo enthousiast dat we er zijn dat we meteen op de fiets springen en 500 meter hogerop (want meer is het niet) naar de opgraving fietsen. Als we de bewuste bocht omslaan, rijden we een andere wereld in: in een volle toeristische straat met de bijbehorende horeca. We gaan eerst even lunchen ….en dan bedenk ik dat we toch veel beter rustig de tijd kunnen nemen om te lunchen en pas in het vroeg van de avond, als de zon weg of op zijn minst minder fel schijnt, naar de opgraving kunnen gaan…. Het is nu op zijn drukst en op zijn heetst!
Dat is het grote voordeel als je zo lekker dichtbij de highlights je camper hebt staan. We kijken eerst nog even naar het spektakel in Barcelona: Max is weer de beste, z’n 40e overwinning.
Het is heerlijk ’s avonds tegen zes uur. We hebben in alle rust naar de resten van oud-Korinthe kunnen kijken en fotograferen: er waren slechts een paar andere slimme mensen 🥴😉
Op maandag gaan we de Akropolis bezichtigen in Athene.
Eerst met de fiets naar het treinstation van Korinthe (5 km. ongeveer); dan de trein naar Athene (1 uur) en dan op centraal de metro naar Akropolis (10 minuten). Op het metrostation krijgen we 2 metro-tickets van een oudere heer (ik denk dat hij bij nader inzien toch liever thuis bleef met deze temperatuur (ik denk inmiddels boven de 30gr.).
En als je dan denkt dat je er bent, moet je in een tientallen meters lange rij om een toegangsticket te kopen. En iedereen die het loketje heeft bereikt, wil kennelijk heel veel info krijgen (of geven), want het gaat tergend traag. Gelukkig is Peter zo lief dat klusje op zich te nemen en kan ik nog wat moed verzamelen in de schaduw om naar boven te klauteren (150 m. en de zon duikt maar heel af en toe weg).
Maar, we komen er… en het is de moeite waard. Wat een indrukwekkend terrein en wat een goed geconserveerde resten uit het verleden en ook nog eens een schitterend uitzicht over het grote Athene.
‘s Avonds rusten we uit op het terras boven oud-Korinthe en als we later terug zijn, kijken we naar de eerste uitzending van VI gepresenteerd door Gijs en Marcel.
Ik denk dat we met een tevreden glimlach op ons gezicht in slaap vallen, maar dat weet ik natuurlijk niet zeker.