Oloron-Sainte-Marie

Een heerlijke (rust-)dag in Oloron (onder Pau tegen de Spaanse grens aan).

Na een nacht met weinig muizenissen (prima slapen is dat) is het lekker wakker worden met een flauwe zon, al is het nog wel frisjes.

Na het ontbijt trekt Peter zijn wandelschoenen aan en poetst de plaat! Ik poets de camper 🤭, lees uitgereid de kranten en maak het nummerbord vast met tie-wraps. Dat schiet namelijk telkens los (is verder geen probleem, want het valt er niet af) en omdat onze fietsendrager nogal wiebelt (en ook een heel klein beetje scheef hangt) worden we ook dit jaar weer gewaarschuwd door bezorgde chauffeurs die achter ons reden en ons aanhouden met de mededeling dat onze fietsen er vanaf gaan vallen!
Wij weten intussen wel beter, maar we gaan dan toch weer stoppen, controleren en rijden aanvankelijk met een iets minder relaxt gevoel verder. Eigenlijk hebben we meer last van bezorgde mede-weggebruikers dan van de fietsendrager zelf! Vandaar mijn poging het bord vast te maken en we zetten voor de zekerheid ook de drager zelf wat rechter. Ben benieuwd of het helpt!

Als Peter terug is, fietsen we naar La letite Boucherie om te lunchen. Ik heb Peter verleid om hier mee naar toe te gaan met plaatjes en het feit dat je in de annex slagerij zelf het vlees uit kunt kiezen dat je gegrild wilt hebben. Hij is hevig teleurgesteld dat het op een ongezellige locatie ligt (niet in het centrum maar bij een bedrijventerrein in de buurt) en we kunnen ook nog niet buiten zitten!

Maar dan kijkt hij om en ziet de slagerij, achterin het restaurant: helemaal blij!😀

Ik ga een lekker stukje vlees uitkiezen dat ze voor me gaan grillen en Peter neemt toch maar iets van de kaart 🥴. Het maakt helemaal niets uit, want het is allebei heel lekker en nog eens goedkoop ook!
We doen nog wat boodschappen bij de Intermarche en brengen ze eerst even naar “huis”. Daarna springen we op de fiets voor een bezoek aan het dorp. De kerk is oud (en daardoor wel interessant), maar verder heeft Oloron weinig te bieden. We zitten ook nog even op een bankje te genieten van een “spektakel”: een wedstrijdje petanque tussen twee koppels oudere heren. Ze vinden het wel leuk dat ze publiek hebben.

Als we terugzijn (net op tijd) zitten we binnen: het is gaan regenen.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.