10 juni 2021
Het is een behoorlijk lange rit naar Azay-le-rideau, onze bestemming bij de Loire.
We rijden afwisselend Routes National en tolwegen.
Deze laatste geven weinig reden tot opwinding, maar we zijn wel telkens enthousiast over de vorig jaar aangeschafte tolbadge. “Dit is toch wel echt heel gemakkelijk, zeg.” “Wat doet-ie het goed, he?” “Het lijkt ook stukken goedkoper!”
Tussen de middag voelen we ons weer helemaal “en route” in Frankrijk: we lunchen bij een “idyllisch aan de weg gelegen” chauffeurscafé van les Routiers en hoewel ze bepaald geen haute cuisine serveren, genieten we van de taalmisverstanden, de eenvoud en de ambiance.
De camping is al even eenvoudig: géén sanitair, ook geen WC’s en alleen een paar koudwaterbakken voor het afspoelen van de vaat of het doen van een handwasje in de openlucht. Er is wel elektriciteit en voor een paar nachtjes is dat genoeg voor ons: we zijn selfsupporting. (Ik kan niet ontkennen dat Peter best wel blij is als ik aan het einde van het parkeerterrein buiten onze camping hele nette openbare toiletten vind: daar fietst hij graag even naar toe!)
11 juni
Vandaag maken we een fietstocht van 41 km., waarvan het middenstuk langs de Loire loopt.
Bij de eerste stop in Villandry bezoeken we de kasteeltuin (het kasteel zelf skippen we) en we hebben geen spijt van de keuze: het is een prachtige wandeling door de tuinen.
Tijdens de lekkere lunch krijgt Peter rauwe biefstuk i.p.v. medium gebakken, maar dat wordt keurig hersteld. Daarvoor kreeg hij al een aanval van de serveerster te verwerken die een pichet rode wijn in zijn richting omstootte (hij kon net ver genoeg wegspringen om niet geraakt te worden) en ook zijn mes vloog op de grond. We denken dat het een stagiaire is, want ze poetst de tafel met een servet af en raapt zijn mes op….Geen woord van excuus, geen schoon mes, niks. Gelukkig ligt er nog ongebruikt bestek op de tafel naast ons.
Het lijkt nu een en al kommer en kwel, maar we hebben heerlijk gezeten en gegeten!
Het is een mooie dag!