Laatste dag in Muscat

We gaan nog voor het ontbijt even naar de overkant, naar de vishal. Het is er vrij rustig, maar nog geregeld wordt er verse vis vanuit de boten in een kruiwagen de hal ingereden. Wij zijn niet de enigen die bewonderend kijken naar die ene hele grote; zelfs de verkopers komen naar de kruiwagen en de vis moet er met 2 man uitgetild worden.


In de aangrenzende groente- en fruithal is het helemaal rustig. De verkopers lijken blij dat er nog iemand voorbij komt slenteren en willen ons allemaal wel een dadel laten proeven.

Na het ontbijt, nemen we de bus naar het meest oostelijke punt van Muscat waar o.a. het Koninklijk Paleis ligt. We worden deze keer precies voor het paleis afgezet. Het ziet er bijzonder uit, maar niet echt koninklijk. Als we erom heen lopen, zien we dat het toch wel een heel groot complex is dat overigens goed bewaakt wordt.

                                       (De voorzijde)

Tegenover staat het National Museum. We kopen een ticket en maken een praatje met de bloedmooie Omani die ook nog eens supervriendelijk is. Hij leert ons dat “dank je wel” in hun taal wordt uitgesproken als “shock-run” en doet dat heel plastisch door een “elektrisch schok” en “maken dat je wegkomt”! Dat moeten we toch wel kunnen onthouden.
Het is een schitterend museum, modern van opzet, gevarieerd. Het geeft een uitgebreid overzicht van de geschiedenis van Oman en van het leven van de Omani.
We genieten van al het moois en kijken tot slot nog naar een mooie promofilm die prachtige beelden laat zien voor wat ons misschien de komende dagen nog te wachten staat.

(Van de Frankincense tree komt heerlijke wierook vandaan)

Dit is de oudste door mensen gemaakte bijl die ooit gevonden is op het Arabisch schiereiland. Geschat wordt dat hij 2 miljoen (!) jaar oud is. In de achterkant zag ik een prachtig madonnabeeldje, maar dat zal wel niet de bedoeling zijn.

(En ook hier was de VOC)

(Hier zag ik dan weer een lief varkenskopje in)

Na de lunch wandelen we nog wat verder door Old Muscat en komen bij een huis waar een bus met toeristen staat. We vermoeden een toerist-trap (en dat is het natuurlijk ook), maar als je even het horecagedeeltelijk voorbijloopt, kom je in een prachtig gerestaureerd authentiek Omanihuis. Heel bijzonder om daar doorheen te mogen dwalen.

De weg terug doen we wandelend. Het is een flinke trip, maar lekker afwisselend qua uitzicht met af en toe een leuke plek om naar de zee te kijken of naar de 2 gigantisch cruiseschepen die daar liggen.
Tot onze geruststelling zien we dat het jacht van de sultan ook weer terug is. Dat is vanmorgen uitgevaren. Misschien ging sultan Qaboes zijn hengeltje uitwerpen?
Van een paar buurmannen waar we gisteravond een praatje meemaakten, weten we dat de 79-jarige na een lastig jaar qua gezondheid, weer aardig opgeknapt is.
Het zou dus kunnen.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.