dag 5 24 augustus
Vanochtend hebben we even wat (sport-) shirts op de hand gewassen en die hangen vrolijk in de zon te wapperen; verder is het een heerlijk rustige start van de dag.
Ronde de middag fietsen we naar het dorp om bij de Intermarché boodschappen te halen. We kopen wat zalmspiesjes voor op de gril vanavond en ingredienten voor een salade. Ze hebben ontzettend veel keus en allemaal even lekker.
Peter stelt voor om de terugweg een kopje koffie te drinken op het terras van de plaatselijke koffiebar. Zin in…
We verplaatsen een van de tafeltjes naar de schaduw en Peter loopt naar binnen om koffie te bestellen en/of te halen: je weet nooit hoe het hier precies werkt.
Nou NIET!
De barman wijst op de koffiemachine (waarvan de lampjes nog allemaal branden, voor zover Peter dat kan vaststellen) en daarna op de klok (12.10) en zegt:
“Pas de café après 12.00 h.”
Om 12.00 uur is koffietijd voorbij in Dun-le-Palestel.
We verbazen ons weer over de niet-klantvriendelijkheid; het niet-meedenken met de klant en de totale ongeïnteresseerdheid die we deze reis in Frankrijk in de horeca tegenkomen. Ik kan me dat ook niet herinneren van de voorgaande keren en die zijn er toch heel wat geweest.
Gelukkig kunnen we zelf wel koffie zetten na 12.00 uur en die smaakt vandaag extra lekker!
WAT EEN DAG
Dag 6 25 aug.
Vol goede moed vertrekken we uit Dun-le-Palestel, op weg naar Cahors (onze tussenstop). Als we 100m.gereden hebben, zegt Peter: “Kijk daar!”
Ik weet niet waar ik kijken moet: ik ben toch op weg naar de goede afslag….
Maar hij wijst naar de snelheidsmeter en verdomd🥴: het oranje lampje brandt weer! En Peter ziet, eerder dan ik, dat de achteruitrijcamera niet werkt: no signal.
Vervelend, maar ik kan zonder. Meer zorgen baart het oranje lampje. Maar, we weten dat het niet ernstig is, dat we de motor niet in de soep rijden zolang er niet geknipperd wordt of van kleur verschoten (naar rood): dus we rijden door.
Na een kwartiertje gaat de achteruitrijcamera weer spontaan zijn werk doen.
Helemaal relaxed rijdt het natuurlijk niet en als we in Cahors parkeren bij de Intermarche, blijkt die in een soort autowijk te staan, dus gaan we met de fiets op zoek naar een garage die ons kan helpen.
Ik vat het samen:
-ze gaan pas om 14.00 uur open (want middagspauze van 2 uur!)—vandaag geen tijd, op zijn vroegst a.s. maandag
-wij hebben geen mogelijkheid te helpen, probeer eens bij …. (andere kant van de stad…)
-wij kunnen niet helpen, maar probeer eens hiernaast bin Feu Vert, bij Kevin (tout est possible bij hem). Vandaag niet, maandag weer wel..
-Zijn collega David heeft een vriendje bij Sarl Run Caravan – ook aan de andere kant van de stad- maar hij is wel bereid om even te bellen voor ons en te informeren of ze ons kunnen helpen en dat kan!
We fietsen naar de parkeerplaats, halen de camper op en brengen hem bij Sarl Run Caravan. En daar gebeurt het: hij wordt goed nagekeken, ze vinden het euvel en repareren het.
Inmiddels hebben we de camping in Cahors gebeld om te vragen of we daar vanavond een plekje hebben en dat is OK.
Om 17.30 uur rijden we de camping op en krijgen een fijne plek toegewezen.
En weer loopt alles anders, zoals verwacht.
Morgen op het gemakje Cahors verkennen en een dagje later naar Lourdes.
Hopelijk hebben we nu alle aanloopproblemen opgelost!
Dagje Cahors
Dag 7 26 augustus
We stappen rond half elf op de fiets voor een verkenning van Cahors. het blijkt een mooie stad te zijn met veel historie. Een brug met een boogtrap en een middentoren waar bovenin een duiveltje is gemetseld dat een steen verwijdert. De architect van de bouw is zo tegengewerkt door de duivel dat de bouw in totaal 70 jaar geduurd heeft!
En zo zijn er veel verhalen te vertellen over Cahors. Onderin een parkeergarage vinden we, na heel veel zoeken, een opgraving waar een stuk van een amphitheater te zien is.
We lunchen bij Chez Ngo en voor het avondeten nemen we nog even een frisse duik in het zembad op de camping. Het is een heerlijke vakantiedag geweest!