Kerstmis op de Mae Khong

“In het dorp kun je de banden gratis laten oppompen. Dat halen jullie wel.”
We stappen op de mountainbikes en vol goede moed beginnen we het ritje naar het dorp, zo’n 3,5 km.
Wat kan dat ver zijn, zeg!

Op de route zitten een paar flinke hellingen en met die halfplatte banden is het superzwaar. Een keer of twee halen we de top niet en moeten we een stuk lopen. Het is dan inmiddels zo’n graad of 28, schat ik.

Bij de Hondadealer in het dorp  worden de banden inderdaad gratis opgepompt en zetten ze tegelijkertijd Peters zadel dat hinderlijk naar achteren wipt, ook meteen vast. Dat de remmen nauwelijks werken, laten we nu maar niet verhelpen. Dan staan we hier de hele dag: we hebben zin in koffie en willen de Moonrivier in de Mae Khong zien stromen.


De boottocht op de Mae Khong gaat naar het Pha Taem National Park. Vanuit de boot hebben we goed zicht op de steile kliffen en als we even aanleggen, staan we op een rotsplateau waar het water diepe gaten en spleten ingeslepen heeft. Een bijzonder schouwspel. Peter lukt het met hulp van de bootsman om een stukje verder over de rotsen te lopen en in de tussentijd krijg ik van de bootsman uitgebreid uitleg over wat we daar allemaal zien. Dat ik geen Thais versta, deert hem niet: hij gaat gewoon door!
Als Peter terugkomt gaat hij hem weer helpen en ik moet er intussen maar even voor zorgen dat de boot aan de kant blijft liggen…. Nou, dat doe ik: terugzwemmen is geen optie!

Het is een relaxte tour. We zijn de enige 2 passagiers (we zijn trouwens ook de enige boot die ik daar zie, op enkel vissersbootje aan de kant na); we zitten heerlijk in de schaduw en de wind speelt met onze haren. Ik probeer nog even niet te denken aan de 3,5 km. Voor de terugweg.

In het dorp doen we nog  even wat boodschappen bij de Tesco. De terugweg gaat heel wat beter. Met die goed opgepompte banden komen we een stuk gemakkelijker de hellingen op. Naar beneden moet Peter er wel een keer af: hij dreigt gewoon door de remmen heen te gaan. Maar ja, naar beneden lopen is beter te doen dan omhoog.

In het zwembad schudden we al onze inspanningen weer van ons af en de eerste Kerstdag sluiten we rustig af op het resort.
Als we nog even een filmpje willen kijken, lukt dat ons niet. De slaap heeft ons gauw te pakken.

De tweede Kerstdag doen we helemaal niets. Beetje zwemmen, zonnen, lezen, een spelletje kaart…

 

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.