Hé, hé, word wakker, hier is de bakker!

Maandag 27 juli
Vandaag houden we een rustdag en dat is maar goed ook: het is meer dan 30 graden en het voelt als 40!
Dus, voetjes omhoog, beetje lezen en veel water drinken.
‘s Middags rijden we toch even naar Bitche om even wat boodschappen in te slaan. Peter is daar ‘s morgens al met de fiets naar toe geweest (15 km. heen en terug) om brood te halen voor het ontbijt. De plaatselijke bakker hier in Haspelschiedt is dicht en heeft belachelijke openingstijden zien we nu. De broodservice op de camping is ook “out of order”. Dus we moeten nu goed nadenken over de boodschappen….
Eerst bezoeken we even de citadel van Bitche. Die is veel mooier dan verwacht en goed geconserveerd. We ontdekken een compleet gangenstelsel in de krochten, met o.a. paardenstallen. In sommige ruimtes worden films vertoond van bloedige gevechten die hier in de vorige eeuwen hebben plaatsgevonden. Samen met de zeer donkere gangen waar je je weg moet zien te vinden, krijg ik het er spaans benauwd hoewel de temperatuur hier beneden een stuk beter te hebben is dan bovenop de citadel.
 Als we terug op de camping zijn, zakken we weer lekker onderuit en beperken we ons tot een beetje bbq’en en Netflixen (gelukkig heeft P. een mooie serie gedownload over het leven in de DDR   in 1980).
Dinsdag 28 juli
We rijden naar Völklingen en parkeren de auto op het gigantische parkeerterrein voor het “staalmuseum”: een eveneens gigantisch groot complex van oude staalfabrieken die nu te bezichtigen zijn. Het lijkt me interessant om daar rondgeleid te worden, maar een fietstochtje langs de Saar naar Saarlouis vind ik toch net wat aanlokkelijker.
Als we er bijna zijn, zien we boven op een berg “de roestige driehoek” van de Genderbeemd in Eindhoven. Het blijkt een monument om de staalarbeiders te eren.
In de stad zelf drinken we eerst een kop koffie en daarna maken we een fietstochtje om het ravelijn heen om uiteindelijk weer in de Altstadt te belanden waar we lunchen. Het is alweer mooi weer, zodat het vinden van een “cornaveilige” plek op een ruim terras geen enkele moeite kost en het horecapersoneel draagt heel consequent het mondkapje.
De avond ziet eruit als de vorige: beetje bbq’en en fimpje kijken: spannender kan ik het niet maken.
Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.