Fietstochtje naar Arrecife

Als we ’s morgens opstaan, is het -net als gisteren – heel betrokken (maar ja, toen werd het ook een hele zonnige dag). We zijn hoopvol en terecht.

Als het 10.00 uur geweest is, breekt de zon door de wolken die na een uurtje nagenoeg zijn verdwenen. We zitten dan op de fiets op weg naar de hoofdstad Arrecife. Het mooie fietspad komt eerst onder langs het vliegveld en we zien dat de landingslichten zelfs een flink eindje het water in staan, waardoor de vliegtuigen heel laag overvliegend de landing inzetten. Fascinerend om te zien; er zijn nogal wat kijkers op dat punt.

Tegelijkertijd valt het me op dat je een klein eindje verder weinig van het vliegveld merkt. Ook niet op de heuvel waar wij tijdelijk wonen (toch onder de rook van het vliegveld).

(Tussen Arrecife en Puerto del Carmen: precies boven op deze heuvel!)

In Arrecife is het levendig. Er zijn wel toeristen (zelfs met kinderen in een leeftijd waarbij wij – leraren voor het leven – denken: “Moeten die niet op school zijn?”), maar het is niet druk. Op de terrasjes is meestal wel een plekje te vinden en anders wordt wel aangeboden om een tafeltje te delen. We zitten bij de brug die naar het Middeleeuws kasteel leidt. Veel toeristen hebben meer oog voor de vissen en kwallen die er zwemmen of ze vinden het gewoon lekker om zich op te warmen aan de zon die in hun rug schijnt.

Het is een schitterende dag.

Iets bijzonders gedaan? Nou nee, beetje fietsen, nu en dan een stop voor een hapje/drankje en een uurtje lezen. Peter leest Stine over de Eerste Liefde en vertelt me over de 4 A’s: aandacht, aanwezigheid, aanraken en aardig zijn en over vergeving vooraf. Leuke quotes om over te mijmeren …. als je niets anders te doen hebt….in het zonnetje…

(We hebben trouwens geluncht bij La Strava) in een zijstraatje van het plein voor de kerk: erg lekker.)

 

.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

2 reacties op Fietstochtje naar Arrecife

Reacties zijn gesloten.