Dinsdag rijden wij eerst over een stuk tolweg tot Athene en daarna naar het Noorden, de bergen in over meer provinciale wegen en een toegangsbrug naar het eiland Evia. In het zuiden hebben we Eretria op het oog.
Het is een fijne camping aan zee en ook nog met een zwembad! Dat er ook nog een wasmachine is, komt ons goed uit, want we willen de grote was doen. Dat lukt prima, al moet ik wel de was van mijn voorganger uit de machine halen, want deze komt niet opdagen nadat zijn was al lang klaar is.
Hij heeft kennelijk alle gordijnen die er in zijn hut te vinden zijn in de was gegooid, met runners en gordijnhaken er nog in! Je wil niet weten hoeveel van die losse onderdelen ik uit de wasmachine heb moeten vissen…..
Maar, wij slapen weer onder frisse lakens!
We fietsen tegen de avond naar het dorp, maar dat heeft niet zo veel te bieden.
Na 2 nachten hebben we het daar wel gezien en op donderdag 8 juni gaan we naar het Noorden van het eiland, naar Pefki.
Het is een hele mooie tocht rechtdoor het midden van het eiland over de bergen. We komen ook nog langs een kilometers lang gebied waar in 2021 gigantisch veel bosbranden hebben gewoed. Het moet verschrikkelijk zijn geweest, want nu nog zie je wat een ravage er is aangericht aan de natuur.
Een van de weinige campings op het Noorden van dit eiland is nu pas zo ver opgeknapt dat ze volgende week weer een beetje normaal kunnen gaan draaien. Dat is voor dit eiland gelukkig ruim op tijd, want hier komen weinig buitenlandse toeristen en de Grieken zelf komen pas in juli.
We maken een lunchstop onderweg die verrassend uitpakt. We denken bij gebraden haantjes aan te komen, maar het blijken hele lammetjes aan het spit te zijn, met kop en kont.
De gasten hier zijn kennelijk niet veel buitenlanders gewend, want we worden zeer vriendelijk begroet (“Yassos”) en met name door een echtpaar dat naast ons zit. Ik denk dat het boeren zijn, door de manier waarop ze zitten te smullen van de kop van een lammetje en misschien zijn ze dat ook wel maar ze vertellen in uitstekend Engels dat ze hebben zitten gissen waar we vandaag komen en vertellen daarna trots dat hun zoon in Leuven studeert….
Op de camping staan behalve wij, nog 2 camperbusjes (Uit Oostenrijk en Duitsland), dus rustig is het wel….
’s Avonds fietsen we naar het dorp (eigenlijk één boulevard met veel horeca en een haven met wat vissersboten en vissers aan de kant). Op de terrassen aan de zee zitten veel groepen mannen tric-trac te spelen en het is er levendig en gezellig.
We vinden met de kennis van nu dat we iets beter voorbereid dit eiland hadden moeten aandoen, maar ja…een mens moet keuzes maken en het zwaartepunt lag voor ons op de Peleponnesos.
Morgen gaan we weer naar het vasteland, een paar dagen naar Kato Gatzea.