Drie totaal verschillende reisdagen.
Op de eerste dag rijden we van Blagaj (Bosnië) naar Senj. We hebben daar een fijne B&B! De hostess doet zelfs onze was! Het is meer dan 400 km. Het afscheid in Blagaj is weer allerhartelijkst. We geven een vette fooi voor alle hartelijkheid en gratis eten en consumpties en denken “Zo, nu hebben we eindelijk iets terug gedaan!” Dan komt er weer een literfles rode wijn uit de koelkast die we “moeten” meenemen. Het houdt gewoon niet op! We proosten ’s avonds in Senj nog eens op ons verblijf in
Bosnië en als Peter nog even naar de burcht wandelt, kruip ik lekker op bed. Heerlijk slapen!
De tweede reisdag is korter.
We zijn al rond de klok van twaalf bij de B&B in Postonja waar we gereserveerd hebben, maar er wordt nog niet open gedaan. Dan eerst maar even wat eten in de pizzeria bij het sportveld erachter. Dat is een goede zet: heerlijk! Na het eten kleden we ons daar om: lange broek, goede schoenen en warme fleecetrui en rijden terug om onze auto voor de B&B te plaatsen. Dan blijkt de hostess thuis. Ze laat ons vluchtig zien waar we terecht komen (hetgeen ons niet vrolijk stemt: te klein, te onpraktisch, maar wel schoon) en we wandelen de hoek om naar de ingang van de grotten. Het is er druk, er is een wachtrij, maar om 13.45 uur hebben we kaartjes voor de rondleiding met Engelstalige gids om 14.30. Nou, die 3 kwartier zitten we wat op een bankje, kijken naar andere slenterende toeristen, doen wat vooronderzoek hoe het er bij het naar binnen gaan aan toe gaat en precies om 14.30 stappen we op het treintje dat diep de grotten in rijdt. Het is overweldigend mooi! Jammer dat foto’s in grotten altijd tegenvallen, want die we wel hebben, is een schijntje bij wat je echt ziet en ervaart.
’s Avonds is er op het dorpsplein een festival. Alle bankjes zijn bezet en blijven bezet terwijl het echt een voorstelling is die bij ons in de jaren 50 al nauwelijks meer publiek trok. Traditionele kledij en klompendansjes (zonder klompen). We proberen het echt, maar na 3 optredens houden we het voor gezien. Over de B&B zeg ik niets meer, maar de door de hostess gevraagde goede recensie komt er niet.
Vandaag verlaten we Postonja om nog een paar laatste dagen in Slovenië te kunnen kamperen: tegen 11 uur komen we in Bohinj aan. Eerst maar even brunchen op het pleintje in het dorp. De auto staat dan al op de camping: op spuugworp afstand van het dorpje. De temperatuur is hier niet boven de 30gr., maar het opzetten van het tentje in de zon veroorzaakt toch veel vochtverlies. De rest van de dag lummelen we wat rond de tent, doen boodschapjes voor de bbq en gaan weer lekker onder zeil in ons tentje.