Als Peter ‘s morgens naar de bakker fietst, miezert het wat.
Volgens de buienradar moet dat rond een uur of tien omslaan naar “droog met een beetje zon”.
Dat klopt aardig en om 10.30 uur zitten we weer op de fiets voor een rondje Schouwen.
Wat vies tegenvalt is de temperatuur: het is één graadje minder dan gisteren (t.w. 2 graden), maar het voelt alsof je vingers en tenen eraf vriezen.
Via Nieuw Haamstede gaan we naar Renesse: een mooi stuk over prima aangelegde fietspaden.
In Renesse stel ik voor om even naar de Jumbo te gaan. Niet dat ik ook maar iets wil kopen, maar ik wil even proberen om me op te warmen en dat kan alleen in een supermarkt: ook hier is alles dicht! Als ik weer enigszins ben bijgekomen, haalt Peter een bekertje cappuccino bij de slager aan de overkant. We drinken het voor de Jumbo tegen de muur leunend op: wat een armoedig tafereel vind ik dit, maar geen mens die er raar van opkijkt.
We fietsen door naar Scharendijke en steken dan door naar het zuiden, naar Serooskerke en de Schelphoek waar ik een halve eeuw geleden nog gelogeerd heb met mijn gidsen.
De route voert dwars door de polder, via een landelijk fietspad langs een vaart. Peter geniet met volle teugen: hij zit zelfs te zingen op de fiets!
Ik ben vooral bezig met
a. proberen mijn tenen te blijven bewegen, om te voorkomen dat ze van mijn voeten afvriezen;
b. proberen positief te blijven (‘t is mooi hier; we zijn lekker in beweging; straks is het weer lekker warm en ben je blij dat we gegaan zijn…etc….)
Dat laatste lukt en ik ben inderdaad heel tevreden met de 45 km. die we afgelegd hebben en het was zo’n mooi tochtje dat we hier nog wel eens terug naar toe willen (met mooi, warm, zonnig weer!)
En, oh, ja, mijn tenen zijn er niet afgevroren hoor!
Een reactie op Drie Koningen op Schouwen Duiveland