Sete
Maandag 1 juli
Als we opstaan ……oei, wa waait t toch hard…..
Op de fiets naar Sete.
De route wijkt nauwelijks af van gisteren, dus heel mooi
Sete is toeristisch: barst van de eet- en dranktenten!
Eerst de stad verkennen, heel veel omhoog, naar Maria die alles overziet, maar aan haar voeten staande, zien we niks….
De “Kleine vissershuisjes” zijn nergens te vinden, maar de zoektocht op zich is al leuk.
(…soms is fietsen daar, zeker als het warm is, best vermoeiend…)
We lunchen in 2 restaurants. Voorgerecht: oesters op de hoek en vissoep bij hun buren. En hoewel dan het hoofdgerecht en toetje nog “horen” te volgen, vinden wij het genoeg!
Op de terugweg nog ff langs Huitre-dorp.
Terug, bekaf en thuis waaien we weg! Het lijkt wel Zaragoza!
Het blijkt een combi van de Mistral en de wind uit Toulouse! , maar deze is wel heel heftig en dus klopt mijn “niet normaal!”
Morgen naar Toulouse
(Opnieuw) kennismaken met een oud klasgenoot van Peter die hij een halve eeuw niet heeft gezien: Gerard en zijn Franse vrouw Michelle.
Ze wonen in een dorp op 9 km. van Toulouse in een bungalow op een flink stuk grond aan een hofje. Onze camper kan bij hen op het erf staan.
Ontvangst met champagne, heel hartelijk: aan gespreksstof geen gebrek. De gastheer heeft zijn best gedaan op de maaltijd en die loopt uit tot ver na middernacht…..
De volgende dag, dinsdag 3 juli staan we later op dan we gisteren van plan waren, maar dat was gisteren…
Kop koffie, wat toast en wegwezen: Gerard en Michelle laten Toulouse zien vanuit hun visie op die stad. Eén ding is vooral merkbaar: ze houden ervan!
We zien het centrale plein, het oudste koffiecafé (wat mooi is en al meer dan een eeuw in handen van één familie!), La Fayette en het dakrestaurant en tot slot het Space- museum, waar Peter en ik een reis naar de maan maken…
‘s Avonds maken we kennis met hun vrienden in het naburige dorp waar op woensdagavonden in de zomer een feestavond is. Drankjes, hapjes, drankjes, muziek, drankjes: kortom heel gezellig!
Woensdag, 3 juli
Tijd om verder te gaan. We koppelen af, rijden zonder krasjes hun terrein af op weg naar Rodez, naar het museum van Soulages, volgens Gerard een fantastische schilder/kunstenaar. Heel veel werken van hem zijn daar tentoongesteld en we zijn onder de indruk…dat we daar nog nooit van gehoord hebben…. iets voor De Pont in Tilburg! Heel indrukwekkend!
We rijden door naar onze eindbestemming voor vandaag: Camping Du Colombier in Loubeyrat.
Het is zo’n kleine camping dat we er in eerste instantie voorbij rijden, maar we hebben een fijne plek in de zon, het restaurantje is ‘s avonds open en het eten niet slecht voor op een camping.
Omdat ik me niet top voel (keelpijn en ik denk een beetje koortsig) ga ik na het eten meteen naar bed, met als inslaapmiddel een paracetamol en het debat in de 2e kamer…..nou, dat wil wel…ik slaap zo!
Vrijdag 5 juli
We zijn aanbeland in Gien, aan de Loire.
Peter gaat nog even wandelen naar de stad, maar in Gien, is weinig te zien!
We zijn blij dat er een restaurant is, want alle andere keren dat we terugkwamen via Frankrijk, is het avondeten altijd problematisch: er was geen restaurant (misschien door onze plaatskeuze, dan kan) of ze waren gesloten.
Nou, ook dit keer valt het weer vies tegen: ze zitten volgeboekt!
Gelukkig hebben we ‘s middags bij Leclerq flink wat blikken ingeslagen voor barre tijden en de zuurkoolmaaltijd smaakt prima.
Zaterdag 6 juli
Nog één tussenstation voor we naar huis rijden. In de buurt van Reims vinden we een camping in Val de Vesle.
Er zijn hele grote plekken en we hebben vrije keuze.
En, aan het eind van de middag kunnen we zowaar nog in de zon zitten, maar het is wel zoeken waar precies, want er staat een harde wind!
We waren er dit keer goed op voorbereid dat het avondeten “thuis” ging plaatsvinden en we hebben een lekkere kaasfondu!
Zondag 7 juli
Ik realiseer me dat ik over de laatste dagen niet echt spannende verhalen weet te vertellen. Dat kan ook eigenlijk niet, want de terugreis door Frankrijk is zo gepland dat we een flink aantal uren rijden, halverwege de middag aankomen om wat bij te komen, op tijd naar bed gaan en de volgende dag, idem dito.
Zo gaat het ook vandaag.
Wel plannen we het zo, dat we tegen 14.00 uur een fijne parkeerplek kiezen omdat we dan de tijd nemen om naar de formule 1-race te kunnen kijken: deze keer die in Silverstone.
We vinden een fijne plek in Havelange (België) en als we helemaal startklaar zijn (inclusief een bakje chips met een zelfgemaakt dipsausje) en Peter zet het programma aan, dan zien we van alles behalve de start van de race. Peter heeft zich vergist met uurtje vroeger, uurtje later en realiseert zich nu dat de race pas om 16.00 uur start!
Twee uur later kijken we inderdaad naar de start van de race, maar dan staan we al 50 km. onder Eindhoven.
We hebben een afwisselende, wisselvallige reis gehad dit voorjaar. Afwisselend qua plaats (in de natuur, in de stad; in de bergen, aan zee; kleine en grote campings; onpersoonlijke en zeer persoonlijke ontvangsten) en wisselvallig qua weer.
We hebben er wel weer enorm van genoten.
Dankbaar dat we dit kunnen doen.
Een reactie op De laatste week