Peter heeft veel argumenten moeten opnoemen om naar Coimbra te gaan en hij heeft me overtuigd. De stad zei me niet zoveel, maar nu wilde ik het wel meemaken.
Nadat we afscheid hebben genomen bij onze “techneut” gaan we weer en route.
Nog even over deze overnachting: € 12,— is niks, maar behalve een plekje aan de achterkant van het bedrijf en een wc is het dan ook niks…. Ja, ik hoor wat hij zegt: “Als ik wil, kan ik douchen…”, maar de kranen op de wastafels werken niet en de douche heb ik niet eens durven proberen. Spinnen zo groot als kwartjes, kranen die vermoedelijk nog niet gelopen hebben dit seizoen; ik begin er maar niet aan. De camping in Coimbra belooft meer en daar zijn we over een uurtje.
We komen op de fijne stadscamping terecht. Een lekker ruim plekje: prima! Goed sanitair, een barretje waar internet is en een paar kleine restaurantjes in de buurt.
We benutten de rest van de dag meteen alle faciliteiten, waarbij het restaurant – onzichtbaar gevestigd in een sportzaalachtig iets – ons het meest verrast. Prima eten en tegen de tijd dat we weggaan, staat er een wachtrij buiten!
Vrijdag 2 juli gaan we op de fiets naar de oude stad. Omdat Peter gistermiddag al even rond gaan crossen is, weet hij de weg naar de oude stad prima te vinden en dat is hier écht een prestatie van formaat. NERGENS fietspaden; dus we moeten op de stoep fietsen of op de autoweg, overal eenrichtingsverkeer; dus behalve op de stoep of autoweg ook nog tegen het verkeer in. Maar de heenweg is een eitje!
We willen een bezoek brengen aan de universiteit, het koninklijk paleis en de kathedraal, maar daar moet eerst een toegangsbewijs voor gekocht worden en dat kan bij de nieuwe kathedraal. Dat kaartje geldt dan voor een aantal bezienswaardigheden, dus elke toerist zal hier naar op zoek moeten gaan.
Het is onvoorstelbaar hoe slecht aangegeven staat waar je die tickets kunt kopen bij die kathedraal (ergens aan de zijkant in een zijstraatje waar een bordje ticketoffice staat). Maar, we vinden het!
Het is de queeste waard.
(Voor deze foto van buitenaf gemaakt, werd ik ernstig toegesproken door een bewaker van het ticketoffice. “Het is verboden om van buitenaf foto’s te maken!”
Misschien vanwege achterstallig/slordig schilderwerk?)
Wat een schitterende universiteit, met bibliotheek (de mooiste die Peter ooit zag, maar die was niet in de bieb van het Trinity College in Dublin), en de kapel! Omdat we maar met zijn tweetjes binnen zijn: kloppen aan de ene deur en via de andere deur weer buitengelaten worden ivm maximum aantal bezoekers, krijgen we uitleg over het orgel (overgebracht van Lissabon op verzoek van de Portugese vorst) waardoor we er nog meer bewondering voor krijgen dan we al hebben: indrukwekkend mooi met zijn horizontale en verticale pijpen en zichtbaar Oosterse invloeden in de taferelen aan de onderkant. Op het dakterras van het museum brengen we de middagpauze door. We willen daarna ook nog “even” naar de botanische tuin maar – nadat we eerst via een angstaanjagend sterke daling naar de rivier zijn afgedaald en daarna via een nog steilere helling met fiets aan de hand omhoog moeten klimmen – drinken we eerst een cola met suiker! en besluiten dan de tuin te skippen: ‘t Is genoeg voor vandaag: we fietsen terug naar de camping.
En dan gaat het even mis. Om ergens te pinnen (en prompt Peters code weer geweigerd wordt en zijn pasje pas na veel vieren en vijven pas weer uit de atm komt) en nog even een supermarkt te vinden, wijken we van de route af en raken we ernstig verdwaald. Onze gsm vertelt op een gegeven moment dat we totaal aan de foute kant van de stad zitten. De enige weg terug lijkt via autowegen en hoewel je daarop mag fietsen hier, kiezen we voor een omweg in de hoop dat we dan uiteindelijk ook goed uitkomen. Dat lukt en na de dubbele fietstijd van die van vanochtend, zakken we neer op onze campingstoelen.
Het is een prachtige dag en na enige tijd kunnen we ook weer zeggen “en de inspanning waard”…..