Chiang Rai (dag 1)

1. Bij Pangkled staan 3 fietsen ter beschikking van de gasten en we hebben geluk, want ’s morgens zijn ze nog vrij. We kiezen de 2 minst slechte en gaan op weg naar het centrum: even lekker rondzwalken en kijken wat we tegenkomen.

Het eerste heuveltje (na 50 meter) kom ik al niet op. Het zadel staat zo laag dat ik totaal geen kracht kan zetten en gelukkig helpt de fietsenmaakster 50 m. verder ons met het omhoog zetten van het zadel. Het helpt: ik vlieg vooruit, vooral ook omdat we het heuveltje weer af rijden…

De eerste verrassing is Wat Ming Muang. Het is er behoorlijk druk omdat er net een toeristenbusje gestopt is: dat hebben we lang niet meegemaakt! We doen het heel rustig aan en dan zijn we weer bijna alleen: toeristen die met bussen worden aan- en afgevoerd moeten snel kijken…..

Daarna rijden we naar de klokkentoren (ook hier een eye-catcher). Even ben ik Peter kwijt, maar die zit op de stoeprand te praten met een Amerikaan uit Boston. Hij baalt enorm van de Amerikaanse politiek – is superfan van Biden – en heeft er alle vertrouwen in dat Trump (bastard) nu echt vervolgd gaat worden en nooit meer aan de bak komt als president!
We bespreken het gesprek nog even na onder het genot van een lekkere kop koffie van…..Amazon!

De Emerald Bhudda (ik schrijf het iedere keer anders, maar je vindt het hier ook in veel varitaties en ik ga er maar vanuit dat de lezer inmiddels wel weet wie ik bedoel) vinden we in de Wat Phra Kaew. Het blijkt de meest aanbeden Bhudda in Thailand! Dat hebben wij weer!

Rond het middaguur rijden we terug naar Pankled Eco resort en de rest van de middag luieren we aan het zwembad.
Aan het begin van de avond gaan we naar de Nightmarket Bazar en die is nog behoorlijk uitgestorven. We denken dat het aan het tijdstip ligt, tot we op Walking Street aankomen. Daar bruist het van de bezoekers, die langs de vele eettentjes slenteren. Op een iets groter pleintje tussen de stalletjes is het bal: letterlijk.

Een grote groep mensen is er aan het dansen op de muziek van een life-band. Jong en oud door elkaar en wel of niet speciaal gekleed voor de gelegenheid. Het lijkt op line-dancen hier en daar. Eerst denk ik dat ze zomaar wat doen en elkaar na-apen, maar niets is minder waar: ze kennen alle passen, bij elk nummer (en die duren soms wel 5 minuten en meer). Het is een vrolijke boel: iedereen straalt een enorm plezier uit! Er worden selfies en films gemaakt van hun eigen optreden.

Als we weer richting uitgang lopen, komen we per ongeluk door een bloemententoonstelling die hier officieel t/m 29 december plaatsvond, maar er is nog niets opgeruimd en zelfs nu is het nog prachtig om te zien. We dwalen erdoor  heen en soms lijkt het alsof we in een sprookje terecht zijn gekomen.

Dan is het toch echt tijd om een tuk-tuk te vinden die ons terug naar Pankled brengt. Dat lukt, maar oh, oh, oh….. die gast is niet goed snik! Ik ben blij dat de tuk-tuk in de bochten overeind blijven! We zijn wel 2x zo snel thuis als op de heenweg, dat wel!

Morgen gaan we brommeren: we bezoeken:

  • de witte tempel
  • de blauwe tempel
  • het zwarte huis

Veel zin in!   

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.