Over de eerste dag kan ik kort zijn: kabinet Schoof is gevallen en ik kan de hele dag de actualiteit volgen (grote hobby van meš¤), omdat
1e de wifi op de camperplaats, net buiten de stadsmuur van Agila, perfect is;
2e het de hele middag flink regent en hagelt (t geluid van mijn i-pad is net hard genoeg om het hagelgekletter te overstemmen).
We zijn de dag erna zo vroeg op stap dat we eerst nog een cortado (espresso met een wolkje melk) drinken op een nu al zonnig terras, omdat de kathedraal pas om 10.00 uur open gaat. Ik heb geen hoge verwachtingen omdat de kerk in eerste instantie gebouwd is als onderdeel van de stadsmuur – een soort vestingswerk- en pas in de tweede plaats als gebedsplaats. Maar, zo gaat het vaker: als je verwachtingen niet hoog gespannen zijn, word je blij verrast. Zo ook hier. Het gebouw is hoog en robuust, maar heeft een flink aantal mooie kapellen, een kloostertuin en in diverse ruimtes worden tentoonstellingen gehouden die in een museum niet zouden misstaan! Er is dus heel veel te zien. Wat ik vooral heel bijzonder vind is de bloedsteen die gebruikt is bij de bouw; een rood-gevlekte steensoort.
Op de stadsmuur die een omtrek heeft van 2 1/2km. kan gewandeld worden en dat doen we dan ook. Een aantal keren zijn er stukken afgesloten omdat er onderhoud gepleegd wordt. Maar het is een mooie ervaring om vanaf de stadsmuur de stad zelf en de omgeving te kunnen bekijken.
We komen langs het beeld van de heilige Theresia, patroonheilige van Spanje.
Hoewel ik als kind op de Theresiaschool heb gezeten, in de Theresiastraat! wist ik bar weinig van haar.
Nu weet ik een stuk meer.
Zij was een mystica, die later heilig is verklaard. Zij schreeft veel en was streng in de leer. Zij heeft de versoepelde regels van de orde van de Carmelitessen hervormd naar de strenge regels die oorspronkelijk golden. Ik weet nog van vroeger dat er in Bergen op Zoom rondom het klooster van de Carmelitessen op de Halsterseweg een zweem van geheimzinnige strengheid hing: er mocht niemand in of uit en er heerste volledige stilte. Ik vond het destijds beangstigend.
Theresia heeft veel visioenen gehad, o.a. een waar Jesus haar als bruid vroeg en ze zei āJaā. Ook heeft ze een drietal jaren in coma gelegen t.g.v. een onduidelijke ziekte en op onverklaarbare wijze is ze weer ontwaakt en genezen.
Maar, ze heeft mijn hart gestolen omdat ze de uitvinder is van friet! Nou, dan heb je mij aan je zijde!
Het toeval wil dat ik toch hele goede herinneringen heb aan de Halstersewg (waar dus het Carmelitessenklooster ligt), omdat mijn zusje en ik daar – na een middagje aan de dijk van Tholen te zijn geweest – op de terugweg altijd een zakje friet kregen!
We bezoeken ook nog het geboortehuis van haar, waar inmiddels een basiliek overheen gebouwd is, met het naastgelegen Museo de Santa Teresa.
Het Palacio de Superunda heeft een tentoonstelling van een daar bekende schilder, maar deze kan ons weinig bekoren, zodat we daar niet te veel tijd aan besteden.
We hebben er trek van gekregen en lunchen in de binnenstad.
Na de lunch rijden we terug naar onze camperplaats voor een korte siƫsta.
En om het programma helemaal af t werken, rijden we ās middags nog naar het Real Monasterio de Santo Tomas. En hoewel we best moe zijn geworden van alle indrukken hebben we hier geen spijt van . Het is geen spectaculair klooster, maar het zijn er eigenlijk 3 ineen: een klein klooster bij de ingang dat toegang geeft tot dat van de koningen en tot slot kom je nog bij het klooster van de stilte.
De overdekte gangen rondom de binnentuin zijn echt rustgevend en doen ons goed. We houden dan ook veel expositieruimten voor gezien en genieten vooral van de rust.
Op de terugweg fietsen we nog even langs het meest beroemde uitzichtspunt Los cuatro postes.
Het is een mooie, goed bestede dag geweest!
Een reactie op Avila (2 dagen)