Om 4.50 uur zijn we wakker.
We hoefden “pas” om 5.00 uur wakker te worden, omdat we om 5.15 beneden een tuk-tuk konden aanhouden die ons naar de zonsopgang bij de U Bein brug kon brengen. We waren dan goed op tijd want het was maar 10 minuten rijden, begrepen wij gisteren van de receptioniste.
Omdat we dus nog even tijd over hebben, doet Peter zijn i-pad open en kijkt wanneer nu precies de zon opgaat hier. 6.45 uur!!!
He?
Hebben wij het gisteren verkeerd verstaan?
Peter wil het nu zeker weten en gaat het checken bij de receptie, terwijl ik eigenlijk al een beetje onderuit zak en denk “Ik heb hier nog wel een uurtje…”
Maar hij komt terug met de mededeling dat we nu echt weg moeten… want de zonsopgang is om 5.30.
We wandelen naar buiten en binnen een minuut zitten we in een tuktuk.
Als we bij de brug aankomen, zijn we de eerste tuktuk die daar parkeert (en ik zal alvast verklappen dat we ook de laatste zijn…).
In het stikdonker wandelen we de brug op en we zijn het niet eens of we nu aan dezelfde kant de brug opgaan als bij de zonsondergang of niet. Hebben we die bomen vorige keer gezien? En die tempel? Pas veel later als we wat meer licht hebben, blijk ik het bij het rechte eind te hebben: het is dezelfde kant, maar dan zijn we al op een haar na bij de overkant geweest en wandelen terug, omdat het mooiste plaatje toch halverwege de brug te zien zal zijn. En dat is zo!
Heel lang twijfel ik of we die zon echt gaan zien, omdat ik het zo heiig vind aan de horizon, maar om 6.46 u.(!!!!) verschijnt hij in volle glorie.
Er zijn dan inmiddels heel veel foto’s gemaakt van monniken, kooplui en van mij, maar er kan altijd nog een betere gemaakt worden…
Uiteindelijk rijden we dus als laatste tuktuk het parkeerterrein weer af en moeten we de eerste schifting van 100 foto’s naar 50 maken.
Gelukkig hebben we genoeg tijd na het ontbijt. We vliegen pas om 13.00 u. naar Bangkok.