2 dagen door Litouwen

Dag 1

Omdat we een grote bocht in Letland moeten maken om in het Oosten te komen, kiezen we ervoor om een iets kleinere bocht door Litouwen te maken. Zijn we daar ook weer 2 dagen geweest.

We koersen eerst richting Rundale (in Letland nog steeds) omdat daar een schitterend kasteel staat. In veel reisgidsen vermeld en als je hier de naam laat vallen, vallen ze nog net niet in katzwijm. Het is inderdaad een imposant kasteel dat bijna zijn twintigjaar durende renovatie zal gaan meemaken. Veel grote kamers met vooral schitterende wanden en plafonds, de kunst aan de muren hebben we niet bekijken: het is te veel voor de tijd die we hebben en bovendien hou ik niet zo heel erg van die klassieke schilderijen. De tuin aan de achterzijde is erg mooi, al stoort het mij dat je aan de rand van de tuin gewoon een huis van de buren ziet staan. Dat kan oorspronkelijk niet zo geweest zijn!

Om een uur of vier komen we aan in Birzai, een stadje dat bekend staat om zijn bieren (zo vermeld de reisinfo) en we verwachten dus veel terrasjes met bierdinkende mensen. Hoe fout kun je dingen inschatten?! We worden vriendelijk ontvangen door de hostess. We blijken te slapen boven een restaurant dat vandaag is afgehuurd door een gezelschap. Dit bevindt zich als we aankomen, op het terras voor het restaurant. We zeulen onze koffers naar de 2e etage (dat is hier ook echt de 2e), en wandelen daarna naar het centrum om op een van die vele bierterrasjes een pintje te pakken. Mooi niet! Het enige wat we zien is een bruidspaar voor de kerk en een wagen met 2 paarden ervoor om het buidspaar later te vervoeren. Verder lijkt het dorp uitgestorven. Na veel zoeken vinden we aan de achterkant van een chocolaterie een klein terras waar wat gedronken en gegeten kan worden. Daar settlen we ons en zijn we de komende uren te gast om een potje te kaarten, wat te drinken en te eten. We zijn dolblij dat we dit gevonden hebben!

Als we vroeg in de avond weer bij ons hotelletje aankomen, vinden we een plaatsje op het terras beneden waar het feestje nog volop aan de gang blijkt te zijn. Het is een gezelschap van vooral dertigers, met een flink stel kinderen erbij in alle leeftijden: er staan zelfs een stuk of drie kinderwagens vlakbij ons tafeltje geparkeerd. Het gezelschap is erg luidruchtig en er komen steeds meer flink aangeschoten feestgangers langs ons tafeltje gelopen. We zitten inmiddels naar De slimste mens te kijken, als een van de mannen een praatje met ons komt maken. Waar komen we vandaan? Wat voor feestje dit is? Het doopfeest van zijn 8 maanden oude dochtertje dat hier lekker in de wagen ligt te slapen. Ja, bij zo’n doopfeest komen alle vrienden en dan worden er een paar biertjes gedronken! (De tafeltjes van de gasten zijn overladen met glazen bier en flessen wodka.). Ja, ja…..

Twee quizrondes verder komt een vriend van de de vader bij ons een praatje maken. Waar komen wij vandaan? En, mag ik jullie een vraag stellen? Wat komen jullie in vredesnaam in Birzai doen? Hoe kom je hier terecht? Er is hier helemaal niets te doen?  Nou, leg dat maar eens uit aan zo’n dronken feestganger die nauwelijks Engels spreekt, maar wel een punt heeft. Wij hebben namelijk zelf ook geen flauw idee waarom we precies hier zijn! We kwamen hier gewoon voorbij en we moesten toch ergens slapen?!

Als we na een uurtje later naar onze kamer gaan, zijn de meeste gasten al wel vertrokken, maar op de schommelbank hangt een half slapende dame die al een uur aan het proberen is haar man mee naar huis te krijgen, maar ze heeft de moed kennelijk opgegeven. Haar man hangt eveneens half slapend en ladderzat in een stoel tegenover haar.

Wij wensen ze vriendelijk welterusten, maar krijgen – zoals bijna altijd hier als je iemand groet – geen antwoord. We zijn het inmiddels gewend en vatten het niet persoonlijk op.

Dag 2

Na een lekker ontbijt (ik krijg een paar lekkere gevulde pannenkoekjes en Peter een omelet) rijden we verder oostwaarts. We stoppen een paar keer. De end keer om een wandelingetje te maken bij een meer bij een giga-hoge uitkijktoren (Peter beklimt hem 60%, terwijl ik bewonderend toekijk); een andere keer om in Stelmuze een 17e eeuws houten kerkje (heel mooi!) en een 1500-2000 jaar oude eik te bekijken.  Op deze manier wordt de route wel heel afwisselend en we zijn dan ook sneller dan ik had verwacht weer in Letland: in Daugavpils. Hier blijven we 2 dagen, o.a. om een tentoonstelling van Rothko te gaan bekijken.

In Rokiskis

1500-2000 jr. oude eik

17e eeuws houten kerkje

 

 

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.